Lezersrecensie
prachtige roman !
Recensie ’In het licht van de vuurtoren ’ – Jean E. Pendziwol – september 2017
Genre: roman
Uitgever: HarperCollins
ISBN: 978 94 027 2550 6
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 352
Verschijningsdatum: 4 juli 2017
Met dank aan uitgeverij HarperCollins voor dit recensie-exemplaar.
Samenvatting van het verhaal
Morgan, een zestienjarige tiener, is beschuldigd van het aanbrengen van graffiti op het hek van een rusthuis. De komende vier weken moet ze een werkstraf uitvoeren en moet ze gaan klussen in dit bejaardentehuis. In dit tehuis wonen welgestelde bejaarden. Ze meldt zich aan bij Marty de klusjesman en die geeft haar de taak om het hek te schuren en opnieuw te witten.
In het bejaardentehuis woont Elizabeth Livingstone die blind is. Samen met Marty bespreekt ze kunst in al zijn vormen en ze hebben een hechte band. Als zij in de tuin zit hoort ze Morgan werken en ook dat ze naar Mozart aan het luisteren is. Dan komen twee agenten haar vertellen dat haar broer Charlie vermist is na een bootongeluk en dat ze bezig zijn met een zoektocht. De politie overhandigt haar de logboeken die van haar vader zijn geweest en die ze gevonden hebben in de boot. Haar vader is een vuurtorenwachter geweest op Porphyry Island toen ze nog een kind was. Het is zestig jaar geleden dat ze haar broer voor het laatst heeft gezien maar ze heeft zo wel een vermoeden waar hij kan zitten.
Elizabeth raakt met Morgan aan de praat en wil graag dat de tiener haar de logboeken voorleest. Morgan ziet in de kamer van de oude vrouw drie schilderijtjes en ze doen haar aan iemand denken. Ze moet te weten komen wie de artiest is die ze heeft gemaakt. Dan begint Morgan het eerste logboek voor te lezen aan Elizabeth en algauw wordt de oude dame terug met haar verleden geconfronteerd. Ze begint haar verhaal te vertellen aan Morgan. Welke geheimen zijn bewaard gebleven en welke komen er nu boven water?
Conclusie
Dit verhaal gaat over een tiener die in een pleeggezin woont en die in contact komt met een oude blinde vrouw. Elizabeth werd geboren in 1925 en leefde met het ganse gezin op Porphyry Island tot er iets ergs gebeurde. Morgan is een gothic met zwartgeverfd haar, donker oogpotlood en een gezicht dat ze nog bleker heeft gemaakt met de daarbij passende kledij. Ze doet zich heel stoer voor en heeft een verkeerde attitude naar de buitenwereld toe. Dit heeft alles te maken met het feit dat ze een pleegkind is sinds haar tiende en niemand in haar wereldje wil toelaten. De oude dame weet, ondanks dat ze blind is, wat voor vlees ze in de kuip heeft. Ze weet dat Morgan naïef is en dat ze zich stoer voordoet, ze verbergt haar angsten en haar eenzaamheid. In een wanhopige poging om ergens bij te horen, maakt ze de verkeerde keuzes en ziet ze de liefde waar die niet is. Maar Elizabeth voelt aan dat ze iets heeft, iets unieks.
Vanaf de eerste pagina’s weet je dat het goed zit met dit boek en dat het er eentje wordt om van te genieten. Het is pakkend om te lezen hoe hun relatie in het begin is en hoe ze met elkaar omgaan wat grappige situaties geeft. Morgan die zo bijdehand is en Elisabeth verwijt haar dat ze nieuwsgierig is. Door de dingen te beginnen delen komen er bij beiden herinneringen naar boven waar ze ieder voor zich mee moeten leren omgaan en de feiten onder ogen zien. De hoofdstukken worden afgewisseld en mede hierdoor leer je wat elk een denkt en ook hoe ze over elkaar denken.
Alles wordt heel beeldend verteld; de herinneringen, de kwellingen en ook de liefde voor Elizabeth’s tweelingzusje Emily. Prachtige beschrijvingen hoe het erop Porphyry Island aan toe ging, zowel de leefomstandigheden, fauna en flora en het weer dat haar vader allemaal nauwkeurig in zijn logboeken had geschreven. Het verhaal is dan ook gebaseerd op de echte dagboeken van een Canadese vuurtorenwachter. De auteur heeft een prachtige schrijfstijl en de wijze waarop ze de kunst beschrijft en vooral de setting waar het verhaal plaatsvindt, maakt het fascinerend om te lezen.
Het boek leest heel prettig en op het einde zijn er nog een paar verrassende onthullingen. Het verhaal is heel goed bedacht en uitgewerkt en voor beide dames had je veel sympathie. Het is ontroerend en het gaat over wrok, liefde, misverstanden en nog veel meer. Ik heb echt genoten van dit opmerkelijke verhaal en ik raad dit boek dan ook aan! 4 sterren
Genre: roman
Uitgever: HarperCollins
ISBN: 978 94 027 2550 6
Uitvoering: paperback
Aantal pagina’s: 352
Verschijningsdatum: 4 juli 2017
Met dank aan uitgeverij HarperCollins voor dit recensie-exemplaar.
Samenvatting van het verhaal
Morgan, een zestienjarige tiener, is beschuldigd van het aanbrengen van graffiti op het hek van een rusthuis. De komende vier weken moet ze een werkstraf uitvoeren en moet ze gaan klussen in dit bejaardentehuis. In dit tehuis wonen welgestelde bejaarden. Ze meldt zich aan bij Marty de klusjesman en die geeft haar de taak om het hek te schuren en opnieuw te witten.
In het bejaardentehuis woont Elizabeth Livingstone die blind is. Samen met Marty bespreekt ze kunst in al zijn vormen en ze hebben een hechte band. Als zij in de tuin zit hoort ze Morgan werken en ook dat ze naar Mozart aan het luisteren is. Dan komen twee agenten haar vertellen dat haar broer Charlie vermist is na een bootongeluk en dat ze bezig zijn met een zoektocht. De politie overhandigt haar de logboeken die van haar vader zijn geweest en die ze gevonden hebben in de boot. Haar vader is een vuurtorenwachter geweest op Porphyry Island toen ze nog een kind was. Het is zestig jaar geleden dat ze haar broer voor het laatst heeft gezien maar ze heeft zo wel een vermoeden waar hij kan zitten.
Elizabeth raakt met Morgan aan de praat en wil graag dat de tiener haar de logboeken voorleest. Morgan ziet in de kamer van de oude vrouw drie schilderijtjes en ze doen haar aan iemand denken. Ze moet te weten komen wie de artiest is die ze heeft gemaakt. Dan begint Morgan het eerste logboek voor te lezen aan Elizabeth en algauw wordt de oude dame terug met haar verleden geconfronteerd. Ze begint haar verhaal te vertellen aan Morgan. Welke geheimen zijn bewaard gebleven en welke komen er nu boven water?
Conclusie
Dit verhaal gaat over een tiener die in een pleeggezin woont en die in contact komt met een oude blinde vrouw. Elizabeth werd geboren in 1925 en leefde met het ganse gezin op Porphyry Island tot er iets ergs gebeurde. Morgan is een gothic met zwartgeverfd haar, donker oogpotlood en een gezicht dat ze nog bleker heeft gemaakt met de daarbij passende kledij. Ze doet zich heel stoer voor en heeft een verkeerde attitude naar de buitenwereld toe. Dit heeft alles te maken met het feit dat ze een pleegkind is sinds haar tiende en niemand in haar wereldje wil toelaten. De oude dame weet, ondanks dat ze blind is, wat voor vlees ze in de kuip heeft. Ze weet dat Morgan naïef is en dat ze zich stoer voordoet, ze verbergt haar angsten en haar eenzaamheid. In een wanhopige poging om ergens bij te horen, maakt ze de verkeerde keuzes en ziet ze de liefde waar die niet is. Maar Elizabeth voelt aan dat ze iets heeft, iets unieks.
Vanaf de eerste pagina’s weet je dat het goed zit met dit boek en dat het er eentje wordt om van te genieten. Het is pakkend om te lezen hoe hun relatie in het begin is en hoe ze met elkaar omgaan wat grappige situaties geeft. Morgan die zo bijdehand is en Elisabeth verwijt haar dat ze nieuwsgierig is. Door de dingen te beginnen delen komen er bij beiden herinneringen naar boven waar ze ieder voor zich mee moeten leren omgaan en de feiten onder ogen zien. De hoofdstukken worden afgewisseld en mede hierdoor leer je wat elk een denkt en ook hoe ze over elkaar denken.
Alles wordt heel beeldend verteld; de herinneringen, de kwellingen en ook de liefde voor Elizabeth’s tweelingzusje Emily. Prachtige beschrijvingen hoe het erop Porphyry Island aan toe ging, zowel de leefomstandigheden, fauna en flora en het weer dat haar vader allemaal nauwkeurig in zijn logboeken had geschreven. Het verhaal is dan ook gebaseerd op de echte dagboeken van een Canadese vuurtorenwachter. De auteur heeft een prachtige schrijfstijl en de wijze waarop ze de kunst beschrijft en vooral de setting waar het verhaal plaatsvindt, maakt het fascinerend om te lezen.
Het boek leest heel prettig en op het einde zijn er nog een paar verrassende onthullingen. Het verhaal is heel goed bedacht en uitgewerkt en voor beide dames had je veel sympathie. Het is ontroerend en het gaat over wrok, liefde, misverstanden en nog veel meer. Ik heb echt genoten van dit opmerkelijke verhaal en ik raad dit boek dan ook aan! 4 sterren
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Nancy De Brucker
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
