Wetenschappelijke en droogkomische verhalen over bijzonder diergedrag

Op 5 juni 1995, 17.55 uur, vloog een mannetjeseend zich dood tegen het raam van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam en werd daarna langdurig verkracht door een soort- en seksegenoot. Het artikel dat Kees Moeliker, conservator, schreef over dit voorval, bezorgde hem de bijnaam ‘eendenman’ en leverde hem tevens een Ig Nobelprijs op. Deze prijs wordt sinds 1991 jaarlijks uitgereikt door het tijdschrijft ‘Annals of Improbable Research’ aan wetenschappers wier onderzoek je eerst laat lachen en daarna aan het denken zet.
Dit eerste geval van homoseksuele necrofile bij de wilde eend komt uitgebreid aan bod in het boek, maar ook allerlei andere vormen van opmerkelijk diergedrag passeren de revue. Kraaien die duiven onthoofden, duiven die nesten tussen het ijzer in de Botlek, een transeksuele fazant en een merel die niets anders doet dan tegen het raam opvliegen. De meeste verhalen gaan over vogels, maar Moeliker besteedt ook aandacht aan de met uitsterven bedreigde schaamluis en de mensenman met een soms al te lange penis.

De cases in dit boek worden op een wetenschappelijke en droogkomische manier uiteengezet. De obscure kanten van de mens zijn al uitgebreid in de literatuur aan bod gekomen, maar dat dieren deze eigenschappen ook bezitten, is nog niet algemeen bekend.
Hoewel de verhalen fascineren, zijn ze niet allemaal even gedetailleerd uitgewerkt en vraag je je bij sommige toch af waarom ze in dit boek zijn opgenomen. Alles bij elkaar genomen is ‘De eendenman’ een interessant boek dat een licht laat schijnen op bijzonder diergedrag, dat niet vaak in de publiciteit verschijnt.