Geslaagde mix van een detective in een fantasywereld!

Dankzij de Hebban leesclub mocht ik dit boek verslinden.
Ik hou van verschillende genres waaronder fantasy en detectiveverhalen. Ik was dan ook heel benieuwd naar dit boek dat beide genres combineert in één verhaal.
De fantasywereld is minimaal gehouden zodat detectivelezers niet overstelpt worden met fantasy-rijke elementen. Misschien voor hen een eerste kennismaking om het genre verder te ontdekken?
Voor fervente fantasyliefhebbers kan het hierdoor net iets te weinig fantasy zijn.

De cover is volledig gericht op fantasy door de persoon in een cape die naar een toren midden in een labyrint kijkt. Ook de krullen rond de titel op de cover en rug hinten naar een fantasy.
De zachte kleuren en de prachtige cover nodigen uit om het boek op te nemen en de achterflap te lezen. De korte inhoud doet dan weer aan een detective denken.

Warden is het hoofdpersonage en ook mijn favoriete anti-held. Hij is zo down to earth, heerlijk cynisch en sarcastisch dat hij één van mijn favoriete personages van 2016 is!
Het boek eindigt ongeveer zoals het begon: met Warden die in de herberg aan de toog zit te eten of drinken. Doorheen het verhaal leer je Warden kennen. Hoe is hij de man geworden die hij nu in het verhaal is. Zijn dagen zien er altijd hetzelfde uit. Hij zit een beetje vastgeroest in zijn leven en de moord van een kind haalt hem uit zijn lethargie. Hij voelt zich opnieuw de agent die hij ooit was vooraleer hij aan de verkeerde kant van de wet terechtkwam. Hij probeert de moorden op te lossen en laat zich door niemand tegenhouden, ook niet door zijn eigen verleden. Daarnaast gedraagt hij zich niet als een perfecte held. Hij heeft zijn tekortkomingen en geeft dat ook ruiterlijk toe. Hij vindt altijd een manier om zijn hachje te redden en weet hoe hij de mensen moet manipuleren.

De opbouw van het verhaal is redelijk goed. Het middenstuk mocht een beetje korter en het einde een beetje langer. Warden treuzelt iets te lang naar mijn zin om in gang te schieten en op het einde was het vliegensvlug gedaan in de toren. Een iets beter evenwicht had het boek perfect gemaakt.

De schrijver maakt gebruik van gedetailleerde beschrijvingen van het alledaagse leven. Ik hou van veel actie in een verhaal, maar hier heeft Daniel Polansky voor mij het juiste evenwicht gevonden tussen actie en beschrijvingen. Zijn details over de handelingen van de personages zorgen er net voor dat ik meer in het verhaal zit. Ze voegen iets toe aan de actie. Door de omschrijvingen begrijp je soms beter de reacties van de personages.

Het boek is doorspekt met grof taalgebruik dat volledig bij het personage van Warden hoort. Hij vertoeft in gelijkaardig gezelschap, dus het is niet onrealistisch dat hij en de anderen zo denken en spreken. Het past volledig in het verhaal en net door dit taalgebruik wordt het personage van Warden meer uitgediept. Je merkt dat hij een beetje tussen de lage en hoge klasse zit door zijn verleden in het leger en als agent, maar door zijn gedragingen en taalgebruik voelt hij zich meer betrokken bij de lagere klasse.
Het is heel verfrissend om eens een boek te lezen waar niet alles mooi wordt verwoord.

Deze mix van fantasy en detective is voor mij heel geslaagd. De schrijver heeft het personage en de wereld tot in de puntjes uitgewerkt en dat voel je tijdens het lezen.
Ik hoop van ganser harte dat uitgeverij Q de andere boeken over Wardens avonturen ook vertaalt!