Een magisch boek dat een must is voor de fans, maar niet voor leken die Tamora Pierce nog niet kennen.

Dit boek is het eerste deel in de Numair Chronicles-trilogie.
Online staat: “In the Numair Chronicles, readers will be rewarded with the never-before-told story of how Numair Salmalín came to Tortall. Newcomers will discover an unforgettable fantasy adventure where a kingdom’s future rests on the shoulders of a talented young man with a knack for making vicious enemies.”

Ik ben één van die nieuwelingen die nog niets heeft gelezen van Tamora Pierce en ik kan alleen maar toegeven dat dit verhaal geen goed boek is om te beginnen. Voor de fans van de schrijfster is dit boek ongetwijfeld een heel interessant boek waarbij je meer te weten komt over de jeugdjaren van het belangrijke personage Numair. Maar voor nieuwe lezers is dit verhaal ongeschikt omwille van het duidelijke ontbreken van een plot. Het boek gaat over de schooltijd van Arram (=latere Numair). Af en toe gebeuren er interessante gebeurtenissen, maar dat zijn allemaal kleine momenten in het verhaal. Er is geen groot plot dat het hele boek omvat. Dit is het grootste nadeel van het boek dat helaas een grote invloed heeft op het leesplezier. Doordat er weinig spanning in het verhaal zit, wordt je niet echt in het verhaal gezogen en heb je soms moeite om het boek weer op te pakken om door te lezen.

De korte inhoud deed me onmiddellijk aan Harry Potter denken: een vriendentrio van 2 jongens en 1 meisje op een magische school. Maar zodra ik het boek begon te lezen, was de vergelijking helemaal weg. Het verhaal volgt voornamelijk Arram waarbij Ozorne en Varice duidelijk op de achtergrond blijven. Arram beleeft zijn “avonturen” alleen en keert erna terug naar zijn vrienden. We leren hem beter kennen terwijl hij opgroeit op school. Hij is echter ook te perfect in dit boek. Hij is een nuchtere, verlegen jongen die blijkbaar ongeziene krachten heeft en nooit iets verkeerd doet. Hij is te braaf en dat verandert niet met de jaren. Hij blijft wel achter zijn principes staan en probeert anderen van zijn mening te overtuigen.

Met dit boek kan je echter wel zien dat Tamora Pierce een goede schrijfster is. Ze heeft een vlotte schrijfstijl die ook goed leesbaar is als je niet vaak Engelse boeken leest. Ze kan grappige en spannende scènes schrijven, ook al zitten er niet veel van die laatste in dit boek.
Daarnaast is de worldbuilding heel goed. Tamora Pierce heeft een heel interessante wereld geschapen waar ik erg nieuwsgierig naar ben. Een wereld met magiërs die op verschillende vlakken begaafd zijn en waar slavernij nog veelvuldig voorkomt.

Ik denk dat dit boek (en misschien de rest van de Numair Chronicles-trilogie) geen ideaal boek is om als leek in de wereld van Tortall te duiken. Het is meer de jeugdbiografie van een belangrijk personage uit de vorige reeksen van Tamora Pierce. Een must voor de fans, maar niet te lezen vooraleer je de vorige reeksen gelezen hebt.