Een warrige thriller

Twee keer sterven  is een thriller van de Vlaamse schrijver Dirk Van den Eede met een opvallend omslag. De achterflaptekst bestaat uit zinnen uit het boek. Op de zijflappen vind je meer fragmenten en de visie van de auteur op een spannend verhaal. Geen nieuwsgierig makende beschrijving van de inhoud, wervende zinsneden van de uitgeverij of meer informatie over de schrijver.

Hoofdpersoon van Twee keer sterven  is boekhandelaar Marcel D`Hooghe. Een sneue sukkelaar met een ironisch bedoelde achternaam, want hij is opvallend klein van stuk. Zijn boekhandel Holmes & Co is gespecialiseerd in zijn favoriete genre: misdaadliteratuur. Al zo’'n dertig jaar is hij hopeloos verliefd op Eva Minne, voor hem de eerste en enige vrouw. Hij is bereid alles voor haar te doen en steunt haar bij alle moeilijke zaken in haar leven. Marcel heeft het nog niet aangedurfd Eva zijn liefde te verklaren, onbewust bang voor het antwoord.
Op een dag roept Eva zijn hulp in bij het regelen van een lastig zaakje. Als jonge vrouw is Eva verkracht door Brandt, haar leraar economie op de middelbare school. Eva is nooit over dit trauma heen gekomen. Nadat ze hem letterlijk tegen het lijf liep en hier boze opzet in vermoedde, vraagt ze Marcel dit ‘probleem’ op te lossen. Marcel, het trouwe schoothondje, voldoet onmiddellijk aan haar verzoek. Via zijn vaste hoer regelt hij een pistool en bedreigt Brandt hiermee in diens huis. Het loopt uit de hand, want Brandt vindt de dood. Het veroorzaakt bij Marcel zowel schuldgevoel over zijn daad, angst voor ontdekking als gevoel van triomf. Eindelijk voelt hij zich een echte man. De dood van Brandt brengt echter niet de gewenste toenadering tot Eva. Zij is betrokken bij een machtsspel tussen haar broers en hun werknemers en zakenpartners. Haar oudste broer is dominant en agressief met als gevolg veel conflicten, onderling en zakelijk.
De politie raakt in het onderzoek naar de dood van Brandt verstrikt in het familie- en bedrijfsgedoe. Evenals de lezer.

Twee keer sterven is een warrige thriller. De vele perspectiefwisselingen, soms zelfs binnen een alinea, zorgen meer voor verwarring dan voor spanning. De betekenis van de titel wordt niet duidelijk uit het verhaal. Het verhaal wordt niet mooi afgerond, op het eind blijven storende losse eindjes hangen.
Van den Eede schrijft op de achterflap dat hij het belangrijk vindt dat verhaal en personages geloofwaardig zijn. Een nobel streven waar hij duidelijk niet in is geslaagd, want het toeval speelt een te grote rol in het verhaal. Eva die opeens tegen Brandt aanbotst na hem jaren niet te hebben gezien. Terwijl verderop in het verhaal blijkt dat Brandt op het punt stond zakenpartner te worden van haar broers.

Het politieonderzoek komt erg amateuristisch over. Je zou ook verwachten dat Marcel, die zo veel boeken uit zijn eigen boekhandel heeft gelezen, zijn sporen beter zou wissen. Het maakt een ongeloofwaardige indruk. De verhoren zijn niet veel beter, zowel Steppe als Cox zijn op hun best welwillende, maar ongelooflijk stuntelige rechercheurs.

Het boek bevat ook een vreemde fout. In het begin wordt verteld dat Eva 48 is, Victor haar oudste broer 42 en Ben de jongste 29. Marcel is 46. Veel verder wordt de angst die Marcel voor Victor voelt verklaard door het feit dat Victor op school enkele klassen hoger zat.

Het meest storende aan het verhaal is de schrijfstijl van de schrijver. Alles en iedereen wordt uitgebreid beschreven. Niets wordt aan de verbeelding van de lezer overgelaten. Het is niet alleen funest voor de spanning, maar het maakt ook een helse opgave om dit boek uit te lezen.