Mooi voor een debuut

Met Mijn beeld van heeft Susan van Eijck een mooi verhaal geschreven. Knap, een debuut met zo’n heftig thema.

Maar.
De hoofdpersonage vind ik niet goed genoeg neergezet. Ik leefde niet goed mee met Emma. Ze is te wisselvallig en haar beslissing om Boris vind ik te kortzichtig. Te ongeloofwaardig. Ik mis haar sleur, die zij wel zou hebben, maar die niet wordt uitgebeeld. Ook mis ik de vonken bij Emma. Als die wel goed waren neergezet was haar motivatie veel geloofwaardiger.
Ook de vriendschap met haar beste vriendin klopt niet voor mij. De handelingen en reacties; zo reageren vriendinnen die vanaf hun 3e levensjaar een hechte band hebben niet.

Desondanks leest het boek fijn. Na 1 derde komt het verhaal ook lekker op gang. En heel leuk dat dit boek op een voor mij heel herkenbare setting afspeelt, namelijk Leiden. Ik herkende sommige locaties.

Wat ik mooi vond aan het boek. Emma gaat de gevolgen van de zware beslissing die ze maakt niet uit de weg. Ook het thema is mooi en heftig. Emma wordt wakker geschud en de consequenties van haar keuze zijn heel heftig.