Een ruw verhaal met een feelgood randje.

Reinout gaat studeren en op kamers. Hij woonde in Baarn bij zijn ouders waar hij een vertrouwde en stabiele basis had. Nu woont hij in Amsterdam. Hij is beschermd opgevoed door zijn ouders en houdt van een stabiele basis.
Zijn nieuwe onderbuurvrouw is bassiste van een metalband. Reinout houdt zelf ook van muziek, maar van klassieke muziek. Hij speelt piano en kan goed zingen.
Om zijn onderbuurvrouw te helpen valt hij tijdelijk in als de zanger van haar band, en daarna verandert alles voor hem.

Alle boeken van Jackie van Laren hebben tegenwoordig dezelfde coverstijl. Ik vind ze mooi, zo ook deze. Hij straalt iets lieflijks uit. Ik verwachtte dan, ondanks dat er een bassiste van een metalband in voorkomt, een lief feelgood verhaal. En dat is De meisjesmagneet allesbehalve. Het is feelgood ja, maar het is een ruw verhaal met diepgang. Allesbehalve lief.

Hoofdpersonage Reinout maakt een mooie groei door. Hij is in het begin een onzekere jongen, maar houdt zichzelf staande en blijft mooi dicht bij zichzelf, ondanks dat hij wel verandert.
De andere belangrijke personages zijn een vriendengroep die door een heftige gebeurtenis uit hun jeugd heel hecht zijn geworden en spelen in een metalband. Deze band is overtuigend en realistisch neergezet. De bandleden zijn een beetje verknipt en die is geloofwaardig uitgewerkt door de achtergrond die ze hebben meegekregen, als lezer voel je empathie, ondanks hun niet normale leefstijl.

Het begin van het verhaal is net iets te traag en informatief, maar vanaf hoofdstuk 3 tot hoofdstuk 24 leest dit boek heerlijk vlot en beeldend. Er zit een spanning in en je wilt weten hoe dit gaat aflopen. Heel abrupt stopt dit dan, en daarna volgen een paar info hoofdstukken waar ik niet helemaal tevreden mee ben. Het verhaal is afgerond, maar in het laatste gedeelte mis ik die heerlijke vlotte schrijfstijl en de opgebouwde spanning. Het einde is een te lang epiloog dat veel verhalender en beeldender had mogen worden uitgewerkt.

Ondanks de paar mindere hoofdstukjes vind ik dit een goed boek. Het is geen lief verhaal, maar een ruw verhaal met een mooie diepgang, en feelgood randje.