Over oorlog en familie..

't Hooge Nest, Roxanne van Iperen

We hebben gedaan wat we moesten doen, wat we konden doen, niets meer en niets minder.
Janny Brandes-Brilleslijper

In 't Hooge Nest beschrijft Roxane van Iperen het verhaal van de familie Brilleslijper. Het is een bijzonder verhaal over Nederland voor en in de tweede wereldoorlog maar vooral het verhaal van twee moedige Joodse zussen. De schrijfster ontdekt en beschrijft het leven van deze zussen, dit doet ze nadat ze jarenlang onderzoek deed en na gesprekken met familieleden en nakomelingen van deze familie. De schrijfster vond het belangrijk de geschiedenis van deze familie en de gebeurtenissen zo waarheidsgetrouw mogelijk en op feiten gebaseerd te beschrijven. Dit brengt de familie en de tweede wereldoorlog dicht bij de lezer.

Roxanne van Iperen's zoektocht begint als ze met haar gezin in een caravan woont in de tuin van 't Hooge Nest, het huis dat ze net hebben mogen kopen van de eigenaar. Ze vinden het huis,net als veel andere geïnteresseerden, geweldig mooi en willen het zoveel mogelijk in de oorspronkelijke staat laten. Toch moet er wel het één en ander worden verbouwd om het tot een fijne woonplek te maken. Tijdens de verbouwing komen er verborgen luiken en plekjes tevoorschijn waardoor het waarschijnlijk wordt dat 't Hooge Nest een rol in de oorlogstijd speelde.

Het laat de schrijfster niet los en zo begint haar zoektocht en later haar kennismaking met de familie Brilleslijper, een Joodse familie die tijdens de tweede wereldoorlog in 't Hooge Nest woonde. In en vanuit dit huis (over)leven ze met hun gezinnen, verzetten ze zich tegen de Duitse bezetters en geven ze aan een grote groep mensen onderdak. Ze weten dat het ontzettend belangrijk is om niet teveel de aandacht op het huis te vestigen om de kans om verraden te worden te beperken. Het blijkt moeilijk te zijn ondanks de ligging van het huis die heel goed is omdat vanuit het huis bezoekers al van verre zichtbaar zijn. Ook de hoeveelheid eten en levensmiddelen die naar het huis gebracht moeten worden voor al die mensen maakt het risico groter om ontdekt te worden en zorgt voor angstige momenten. Toch weten ze ook fijne momenten te maken in deze angstige tijd; door de afgelegen ligging kunnen de kinderen buiten in de afgeschermde tuin spelen en soms worden er 's avonds muziekavonden gehouden in 't Hooge Nest. Helaas wordt de familie verraden en worden zij en de medebewoners van 't Hooge Nest gedeporteerd naar verschillende werk- en vernietigingskampen. Het verhaal wordt vooral verteld vanuit de twee zussen Brilleslijper, Janny en Lien. Als lezer raakte ik onder de indruk van hun moed en ook de nuchterheid van vooral Janny over wat ze gedaan heeft om mensen te helpen overleven.
In dit boek lees je ook dat veel mensen weg keken van wat er gebeurde met Joodse mensen of er voor kozen om in ruil voor geld of zelfbehoud de Duitse bezetters te helpen met het naleven en uitvoeren van Hitler's bevelen. Het boek zette me aan om na te denken wat ik zelf zou doen; zou ik wegkijken of zou ik me durven verzetten?

Ik kijk uit naar het Boekenweek essay dat Roxane van Iperen dit jaar schrijft.
De genocide fax
Wat zou jij doen als het er werkelijk op aankomt?
Ben benieuwd!.