Andere tijden

Voor mensen die hun best doen
Meer kun je ook niet

Met dit motto start de fijnzinnige, aangrijpende roman over Dawn, Heron en hun dochter Maggie. Het verhaal volgt twee tijdlijnen en start in 2022. Heron heeft net te horen gekregen dat hij ongeneeslijk ziek is. Hoewel zijn leven op zijn kop staat, wil hij zich houden aan zijn vaste gewoontes en vertelt hij voorlopig niets aan zijn dochter.
De tweede tijdlijn speelt zich 40 jaar terug af. Het is 1982, Dawn is getrouwd met Heron en heeft een 4-jarige dochter. Alles gaat zo zijn gangetje totdat ze Hazel ontmoet en hopeloos verliefd wordt.

Schakelend tussen deze periodes ontspinnen zich de schrijnende verhalen.
Wat is er indertijd gebeurd en welke stappen zijn er genomen? Het waren andere tijden, maar dat er in de jaren ‘80 zo tegen lesbische moeders werd aangekeken is schokkend. ‘Het is algemeen bekend dat zulke vrouwen geen natuurlijk moedergevoel hebben’. In een noot van de auteur schrijft Lynch dat in het VK ongeveer 90% van hen bij een echtscheiding het ouderlijk gezag over de kinderen verloor.

Claire Lynch werkt belangrijke thema’s uit als lesbische liefde, verlies van ouderlijk gezag, onrecht van de rechterlijke macht en zorg voor je kind als alleenstaande ouder. Wat me het meest bezig hield, was de vraag: Kan het vertrouwen in elkaar hersteld worden?
Door de wisselende perspectieven leer je de hoofdpersonen aardig kennen. In het belang van hun kind denken Dawn en Heron de beste keuze te maken. Hiermee kom je terug bij het motto in het begin. Je doet je best, meer kun je niet. Maar is dat genoeg? Daarover kun je in een mooie discussie opzetten!