Het nieuwste boek van Deaver is weer een deel uit de Lincoln Rhymne-reeks: een politieman in hart en nieren die alleen nog maar zijn hoofd en 1 vinger ter beschikking heeft, daar de rest van zijn lichaam na een ongeluk verlamd is geraakt. Hij is van het type: ruwe bolster, blanke pit en is voor zijn medewerkers een slavendrijver.
Amalia Sachs is zijn vriendin en tegelijk zijn handen en voeten, ogen en oren. Zij onderzoekt de plekken waar de misdaden gepleegd zijn en is een beeldschone vrouw met een bos rode haren.

Het verhaal zelf gaat over Geneva, een jong donkergekleurd meisje dat schijnbaar ontsnapt aan een verkrachting waarvan later blijkt dat dit helemaal niet als verkrachting bedoeld is. Maar wat heeft het verhaal van een van haar voorouders die 140 jaar geleden leefde, te maken met Geneva?
Geneva wordt achtervolgd door een killer en Lymne probeert samen met Sachs, Delray, Cooper en Sellito om haar te beschermen.
Sellito heeft grote problemen omdat vlak naast hem iemand meedogenloos neergeknald is en zijn collega’s doen er alles aan om hem hier overheen te helpen.

Er komen in het boek een paar schrijnende voorvallen voor. Geneva staat alleen op de wereld en probeert zich te handhaven in de harde maatschappij van tegenwoordig. Daarnaast het verhaal van haar voorvader die omdat hij een vrijgekomen slaaf was, simpel opgepakt werd na een diefstal. Hij wordt zonder blikken of blozen schuldig verklaard en staat in de geschiedenis te boek als een onteerd man.
Hij leefde nog in de tijd van de rassenhaat die ontstaan was nadat de slavernij afgeschaft was. Hij had een boerderij gekocht maar kon niet tegen de buitenwereld zeggen dat hij de eigenaar was omdat blanken dan zijn bezittingen zonder meer zouden plunderen en platbranden. Hij vertelde daarom dat hij de beheerder van de boerderij was.

In dit boek staat het verhaal zelf meer op de voorgrond dan het verhaal rond Rhyme zelf en dit is zeer afwijkend van de andere boeken van deze serie.
Ik vind het een echte pageturner, waarbij ik telkens in het verhaal op het verkeerde been gezet werd. Ik heb het in een sneltreinvaart uitgelezen.
Er waren weer veel draadjes verweven die allemaal uiteindelijk toch allemaal ontknoopt zijn.
Jammer dat er in het boek iets voorkomt dat niet echt waarschijnlijk is; dat Geneva een paspop snel aan kan kleden met haar kleren zonder geluid te maken.

Een prachtzin die in het verhaal voorkomt wil ik hier nog plaatsen: 'Een boek is een litanie van prachtige woorden door een onbekende werd geschreven.'