Een verhaal met verschillende verhalen in zich. Heden en verleden lopen door elkaar heen. De karakters worden goed beschreven. In een enkele alinea kan de schrijver een beeld voor je scheppen dat je voor de volle 100% voor je ziet. Een oude moord die opgelost moet worden, maar ook het persoonlijke leven van Erlendur wordt erin beschreven met o.a. zijn angst om zijn dochter die in het ziekenhuis belandt nadat hij een hele zoektocht naar haar moet ondernemen. Aan de andere kant wordt hij beschreven als de vader die zijn twee kinderen in de steek gelaten heeft. Een van de thema’s binnen het boek is ook de mishandeling binnen het gezin en wat dit voor invloed heeft op de kinderen. Een heel goed boek dat maar om een reden geen 5 sterren heeft gekregen, maar 4, omdat ik een aantal keren zo triest werd van het boek. Er worden een aantal keren uitspraken gedaan die tonen dat de inspecteur het zo heel zwaar heeft in zijn leven. Zo zwaar dat het aanstekelijk werkte. Ik ben heel benieuwd of dit alleen in dit boek is of dat dit de schrijfwijze is van deze auteur.