Caribisch toevluchtsoord

Claire is zeven als haar oudere zus Alison tijdens een familievakantie op het Caribische eiland Saint X spoorloos verdwijnt. Enkele dagen later wordt ze dood gevonden op een onbewoond eiland vlak voor de kust. De zaak is nooit opgelost, maar wat doet Claire als ze in New York toevallig één van de hoofdverdachten tegen het lijf loopt?

De dood van Alison vormt de rode draad door de debuutroman van Alexis Schaitkin, vertaald door Erik de Vries, maar dit is slechts de katalysator voor waar het in Saint X echt om draait: hoe heeft de moordzaak het leven van de hoofdpersonen beïnvloedt? Door deze insteek is het boek geen thriller waar de zoektocht naar de dader de boventoon voert. Door in te zoomen op de personages die op dat moment op het luxueuze resort verbleven, snijdt het verhaal thema’s aan als sociale en economische ongelijkheid, ras en familiebanden.

Niet-thrillerfans moeten in het eerste hoofdstuk even doorbijten, want hier wordt de familievakantie uitgebreid uit de doeken gedaan, wat uiteindelijk uitmondt in de verdwijning van Alison en de vondst van haar lichaam. Wat meteen opvalt is dat het fictieve Caribische eiland minutieus wordt omschreven. Zelfs de personages die een bijrol spelen, worden met enkele rake omschrijvingen neergezet, zoals een man waarmee Alison een volleybalwedstrijd speelt.

‘Hij schaamt zich voor zijn zwembroek, die hij echter van zijn vrouw gekregen heeft en die ze zo mooi vond dat hij haar niet wilde kwetsen door hem te ruilen, hoewel hij vermoedt dat haar enthousiasme niet voortkwam uit het vooruitzicht hem een plezier te doen met deze zwembroek, maar dat ze hem voor haar eigen plezier heeft gekocht, want ze wil graag een echtgenoot die ze tot op zekere hoogte niet serieus hoeft te nemen.’

Nadat de crime scene is neergezet, pikt het boek ongeveer twintig jaar later de draad weer op. Het merendeel van Saint X wordt verteld vanuit Claire, die inmiddels in New York woont. Wanneer ze in de taxi stapt en het naamkaartje van de chauffeur ziet, blijkt dit een van de hoofdverdachten in de moordzaak te zijn: Clive Richardson. Hij werkte destijds op het resort, was een van de laatste personen waarmee Alison is gezien, maar er was nooit genoeg bewijs om hem voor de moord te veroordelen. Claire wordt door deze ontmoeting geconfronteerd met de onopgeloste zaak, waardoor ze haast geobsedeerd de huidige gangen van Clive in New York nagaat, maar ook haar relatie met haar zus tegen het licht houdt.

‘Hoe moest ik me in godsnaam verhouden met iemand die nooit de kans had gekregen volwassen te worden?’

Het knappe is dat Schaitkin de neemt tijd om haar personages een gezicht te geven. Ze gebruikt hiervoor de microkosmos van het resort op Saint X, waar mensen met verschillende sociale achtergronden voor een korte tijd intensief met elkaar omgaan. Claire en Alison omdat ze het voorrecht hebben om te genieten van de luxe, Clive en zijn vriend Edwin als werknemers, waardoor ze dagelijks worden geconfronteerd met de weelde van de gasten. Op deze manier worden de verschillende omstandigheden waarin Claire en Clive zijn opgegroeid, maar ook hun huidige levensomstandigheden in New York tegen elkaar afgezet. Als het verhaal zich ontspint, blijkt Alison de enige te zijn geweest die deze sociale barrière probeerde te slechten. Ze trok tijdens de vakantie met Clive en Edwin op, maar ze wilde deze ervaring gebruiken om bij thuiskomst sappige verhalen te hebben over de tijd die ze met de lokale bevolking doorbracht.

Als in een thriller worden in Saint X uiteindelijk verschillende losse eindjes over de moordzaak bij elkaar gebracht. Net als in de rest van dit verhaal gebeurt dat op een iets andere manier dan je gewend bent. Schaitkin heeft in haar debuut vooral willen focussen op de verhoudingen tussen mensen met een andere achtergrond en door de aandacht die ze aan de ontwikkeling van haar personages heeft besteed, is dit wonderwel gelukt.