Louise O Fresco komt haar beloftes niet na

Het boek belooft ons “verhalen achter iedere maaltijd” en een historisch perspectief over voedsel, gebruiken, schaarste en overvloed.

Louise O Fresco geeft ons vervolgens een boek wat diepgang mist. De hoofdstukken hebben potentie: anekdotes over verschillende gebruiken, interessante weetjes over de oorsprong van naamgeving. Daar prikkelt O Fresco de lezer op de juiste manier. Helaas blijft het bij deze oppervlakkige informatie. Telkens wanneer O Fresco meer voorbeelden geeft - bijvoorbeeld door het benoemen van pseudowetenschap in de voedselindustrie - verzaakt ze deze aan de lezer uit te leggen of uit te diepen en schakelt ze binnen twee zinnen weer over op een ander onderwerp.

Naarmate het boek vordert wordt de verhouding tussen leerzame informatie en filosofische overpeinzingen steeds schever. O Fresco vertrouwt hierbij continu op het autoriteitsargument en verzaakt het om haar mening te onderbouwen met feiten. Het nawoord getuigt hiervan: “Ik heb dit boek geschreven zonder raadpleging van andere bronnen dan mijn geheugen”.

Het gebeurt niet vaak, maar vanaf 70% van het boek werd ik moe van het geforceerd doorlezen, heb ik het weggelegd en niet meer geopend.

Ik geef het boek twee sterren vanwege de potentie en het redelijk sterke begin.