Lisey's verhaal, zonde van je tijd, want een teleurstelling!

Voor alle duidelijkheid, ik ben een zeer groot fan van het werk van Stephen King. Maar ook hij kan wel eens de boot missen. En dat doet hij ruimschoots met dit boek.

Om met de deur in huis te vallen, het komt niet vaak voor dat ik een boek halverwege wegleg.
Dit keer kwam ik zelfs niet verder dan een slordige 130 pagina’s.In het dorp waar ik woon staan er diverse gratis bibliotheekjes langs de weg en daar heb ik het boek maar ingezet. Want het aanbieden aan de kringloopwinkel leek me een brug te ver, omdat ik anderen wil besparen hier nog een paar euro's voor neer te tellen.

Lisey's verhaal dus. Het kabbelt maar voort en de gedachtes van Lisey, een weduwe die twee jaar na de dood van haar man, zich er eindelijk toe kan zetten de kamer van haar wijlen echtgenoot, de beroemde schrijver Scott Landon, op te ruimen.
We worden deelgenoot van herinneringen, soms plezierig, af en toe aangrijpend, zoals de aanslag op het leven van Scott, nadat hij de eerste spade in de grond zette in Nashville. Op de plek waar nieuwe bibliotheek zou worden gebouwd. Ellenlange uiteenzettingen, pagina na pagina, aan de hand van allerlei notities, losse blaadjes en manuscripten die nooit zijn afgemaakt. En dan loopt ook nog haar zus, de labiele en vreemde Amanda (door Lisey 'Manda'genoemd) haar voor de voeten. Ze heeft de zorg voor Amanda op zich genomen heeft een woning voor haar gekocht in de nabijheid van haar eigen huis.En ondanks dat blijft haar labiele zuster die zichzelf regelmatig verminken. Ook vindt Lisey aanwijzingen aangaande de traumatische jeugd van Scott waar ze weinig van weet. KIng schrijft het zo op dat het spannend moet worden. Dat wordt het niet.
En wordt Lisey ook nog eens door een griezel telefonisch bedreigd. Stephen King heeft aangegeven dat dit het boek is dat hem het dichts aan het hart ligt omdat het een ode aan de liefde is en aan de nauwe verbondenheid die twee mensen tijdens hun leven kunnen opbouwen. Volgens King toont het boek ons twee kanten, aan de ene kant de liefde en intimiteit, de andere kant toont de spannende kant.Maar die heb ik echt niet kunnen ontdekken. Zoals gezegd heb ik het boek al snel terzijde geschoven. Want hoeveel geleuter kan een mens verdragen en misschien bedoelde King dit wel met spanning, de lezer dwingend lappen tekst te laten lezen waarin niets gebeurd. Dat Stephen King met Lisey zijn eigen leven beschrijft, -heel leuk allemaal- maar dat is nog geen garantie voor een goed boek. Want Liseys verhaal is gewoon een slecht, langdradig, absoluut niet spannend boek. Zittend in een tuinstoel buiten kijken naar hoe snel je tuinhek roest is vele malen spannender.