Confituurwijk

Een jonge vrouw moet na het overlijden van haar ouders (ze heeft enkel nog verre familie) haar ouderlijk huis verlaten om te verhuizen naar een armetierig rijhuis in een achterstandsbuurt in de omgeving van Gent. Al wat haar nog rest van bezittingen past in een koffer, en ze heeft ook nog een kat.
Ze maakt kennis met de buurtbewoners en ondervindt al snel dat enkele behoorlijk dominant (kunnen) zijn en ze zich daaraan zal moeten schikken. Ze is niet voldoende assertief, of kan niet hard genoeg nee zeggen. Ze ontmoet er ook een vroegere schoolvriendin waarmee ze een wat vijandig verleden deelt.
We volgen haar gedachtegang als ze in zichzelf spreekt; ze denkt in innerlijke monologen, vaak vol zelfspot of zelfpijniging. De taal is rijk, met mooi gevormde zinnen in een venijnige, bijtende stijl, en wat wordt beschreven is soms schrijnend, soms (en geslaagd) grappig. Ook nogal wat goed gevonden metaforen en beeldspraak. Ik heb meerdere snedige zinnen (oneliners?) kunnen onderstrepen.
Het verhaaleinde is wat rafelig maar over het geheel vind ik dit een onderhoudend en erg lezenswaardig boek. Een aanrader, zeer zeker. Vier sterren.