Een heerlijke YA met alle nodige ingrediënten

Als recensie exemplaar ontving ik van Vanessa Gerrits dit boek. Een YA-fantasy door haar zelf gepubliceerd via Brave new books.
Al een tijdje was ik nieuwsgierig naar het verhaal, want ik volg Vanessa al een hele poos op Twitter en daar heeft ze behoorlijk wat reclame gemaakt.

In het begin was ik eerlijk gezegd een beetje sceptisch: een Kraai, deels mens, deels monster en deels machine… Ik had geen flauw idee wat ik daar bij moest voorstellen.
Maar dat kwam helemaal goed door de juiste beschrijving van de auteur.

De opbouw van het boek is erg prettig en goed. Het begin zal ik niet zo zeer spannend noemen, maar het was wel interessant en maakte me direct nieuwsgierig naar het vervolg van het verhaal. Het pakt je dus wel al vanaf de eerste bladzijde vast, daarna vliegen de bladzijden aan je voorbij. Binnen een aantal dagen had ik het boek ook uit.
Echter moest ik wel eventjes wennen aan de Vlaamse taal. Soms was ik een beetje verward, maar daar wende ik wel snel aan! Stiekem moest ik iedere keer eventjes gniffelen ^^
Verder is haar schrijfstijl hartstikke prettig en leest het erg vlot!

Maarrr… Terug naar het verhaal. Een Engel, een Kraai en een stel vleugels!
Engel Lucy is een leuk, iets wat koppig en klungelig personage. Ze is koppig op een aanvaardbare manier. Ik kom wel eens personages tegen die zo koppig zijn dat ik me er aan ga ergeren, maar bij Lucy was dat absoluut niet het geval. Ze is echt leuk als hoofdpersonage!
En dan hebben we de Kraai… Max! Oh my, wat heb ik me toch een potje zitten zwijmelen bij Max ^^… Yes, I admit it: Ik heb er een nieuwe fictional crush bij! De lijst wordt alleen maar langer…
Het verhaal wordt vanuit beide perspectieven in de eerste vorm geschreven, waardoor je hen heel erg goed leert kennen! Hun gevoelens, hun gedachten, alles wordt mooi verteld en je kunt echt in hun hoofd kruipen.
Vooral Lucy sleurt je mee in haar misère én geluk. En je ziet Max bladzijde bij bladzijde echt veranderen… Op het einde is hij een ware Prince Charming!
De wisselingen van de perspectieven sluiten elkaar ook erg nauw aan, waardoor je niet al te lang op antwoorden hoeft te wachten. Toch laat een aantal antwoorden nog op zich wachten, maar dat is helemaal niet erg want daardoor wil je allemaal meer lezen.
Ik kan niet zeggen dat het boek enorm veel spanning heeft, maar het houdt je op een of andere manier wel heel erg goed vast. Ik denk dat dit vooral komt door de goede uitwerking van de personages. Ik wilde toch iedere keer die bladzijde meer lezen, nieuwsgierig naar wat er ging gebeuren.

Overige personages worden op de juiste manier uitgediept: niet te oppervlakkig en niet te diep. Echt heel goed gedaan, terwijl een aantal toch een grote rol heeft voor het verhaal en de keuzes van Lucy en Max.
De wereld van dit boek wordt ook mooi in woorden weergegeven door auteur Vanessa Gerrits. Het speelt zich af in België, maar is toch niet het België dat wij kennen. Steden hebben andere, veel mooiere, namen gekregen. Antwerpen heet in dit boek bijv. Nieuw-Anvers.
Ik vind het gaaf hoe ze dat heeft bedacht en het op deze manier toch in eigen land heeft kunnen laten afspelen.
Ook hoe de wereld qua mens/wezen en politiek in elkaar zit, vind ik goed uitgewerkt. De verschillen in de werelden van Kraaien en Engelen, maar ook hoe die twee weer verschillen van de wereld van de normale mens.
Beetje bij beetje leer je die werelden kennen doordat Max’ en Lucy’s werelden steeds meer in elkaar worden geweven. Ik kreeg er echt een goed beeld van waardoor ik nog meer met de hoofdpersonages mee kon leven.

‘Tweedehands Vleugels’ is een echte YA-fantasy, met een geheel eigen wereld dat toch in onze eigen wereld is verweven, de nodige misère en ofcourse… de romance incl. bookhunk! En ontvangt daarom van mij 4 van de 5 sterren.
Vanessa Gerrits heeft er met mij een fan bij! ^^