Niet weg te leggen debuut

Jobien lijkt al jaren niets anders te doen dan schrijven, en heeft waarschijnlijk een onuitputtelijke bron van informatie vanwege haar werkervaringen waaruit ze kan putten. Ze weet het wel zo te brengen dat het niet bol staat van de profiler termen of te overdreven feiten, over the top personages of vergezochte moorden. Lekkere Hollandse nuchterheid zonder kneuterig te zijn.
Het begin van het boek zorgt er trouwens voor dat je meteen vol in het verhaal zit en sympathie voelt voor de personages.

Op een gegeven moment weet je wie het gedaan heeft. Maar Jobien weet bepaalde karakters zo in beeld te brengen dat je gaat denken, zou het dan toch.....? Ze geeft net genoeg info om je te laten twijfelen.
Dat je weet wie de dader is zorgt er overigens niet voor dat het verhaal voorspelbaar word of dat de spanning af neemt. Het is zo geschreven dat je op het puntje van je stoel zit en benieuwd bent hoe het verhaal af loopt. Ik heb het boek dus ook maar moeilijk weg kunnen leggen en in een weekend uitgelezen.