Feyenoord heeft vooralsnog één ster maar dit boek krijgt er vijf!

De Coolsingel bleef leeg van Hugo Borst was goed. Erg goed! Maar dit boek is meesterlijk. Erg meesterlijk!

Wat een zaligheid. Natuurlijk met name voor Feyenoordsupporters maar echt niet enkel voor hen. Voor elke voetballiefhebber (zelfs uit 020), voor alle Rotterdammers én voor iedereen die van mooie verhalen houdt. Van Egmond en Krabbendam zorgen gegarandeerd voor tranen; tranen van het lachen en van pure emotie. De schrijfstijl is levendig waardoor je het de betrokkenen simpelweg "hoort zeggen". Op z'n Rotterdams!

De anecdotes zijn bovendien niet enkel uiterst vermakelijk maar, zelfs voor "kenners", nieuw. Ook de insteek van de schrijvers is origineel: aan de hand (in hand) van het succesvolle verloop van de prestaties van Slot's Feyenoord in de Conference League wordt liefdevol gebroken met de hang naar het roemruchte verleden van de stadionclub en hun mouwen-opstropen-speelstijl om verlangend uit te kijken naar het hoopvolle heden met veelbelovend combinatievoetbal.

Tenslotte, de verheerlijking van de overleden spelers Fred Blankemeijer en Christian Gyan is niet alleen terecht maar bovendien erg... doeltreffend.

Kortom, Feyenoord heeft vooralsnog maar één ster maar dit boek krijgt er vijf!