Tegenvaller

Het eerste deel, waarin de hoofdpersoon als als negen- en tienjarig meisje haar jeugd beschrijft in een aantal scenes, vond ik goed. Het geeft een goed en pijnlijk beeld van de manier waarop zij zich staande weet te houden in de moeizame verhoudingen met en tussen haar gezinsleden.
In de delen erna wordt wederom in een aantal scenes getoond hoe deze jeugd haar gevormd heeft en wat dit betekent voor haar volwassen relaties met gezin, collega's en vrienden. En hoewel dat hier en daar schrijnend is, werd het op een geven moment ook bijna saai. Dan weet je het wel hoe ze reageert. Met name in deel 2 vertoont ze geen enkele ontwikkeling.
In het laatste deel en dan ook nog pas aan het eind is die ontwikkeling er dan eindelijk wel, maar komt dan bijna als een verrassing. Alsof de schrijfster ons op het laatste moment toch met een goed gevoel wil achterlaten.
Er staan zeker een aantal mooie en rake beschrijvingen in, maar als geheel was het voor mij te weing verrassend om het boek een aanrader te vinden.