De explosie van een illusie

Jack Preston woont in het Engelse plaatsje Aldstead en is een selfmade man. Als jongen sleutelt hij aan een tractor zonder te begrijpen hoe de motor werkt. Later repareert hij de auto’s van de mannen in het dorp. Jack trouwt met Maureen, bezoekt de kerk regelmatig en lijkt zich in zijn lot te schikken. Regelmatig komt de gehandicapte jongen Ronny langs die van een Cortina droomt. Het leven is voorspelbaar.

Tot hij op een dag uitverkoren is om voor Lotus monteur te worden bij de formule 1. Jack komt terecht in de glamourwereld van Monaco: bolides, de prins en natuurlijk de filmster Deedee. Zij is de personificatie van het ideaal: ‘Het is het gezicht waaraan hij God herkent’. Niet alleen voor Jack, zij staat overal in ieders belangstelling.

Voor de race begint, gebeurt er een ongeluk. De brandstof van de Lotus ontbrandt als Deedee in de buurt staat. Jack springt op en redt haar leven: ‘Hij beschermt haar, zijn wang op de hare, hij bedekt haar, hij is een menselijk schild voor wat tot elke prijs gered moet worden. Gedurende een paar tot stilstand vertragende seconden zijn ze één. Één schreeuw. Éen leven’.

Hij belandt met brandwonden in het ziekenhuis van Nice en droomt van zijn heldenrol. Maar dat valt tegen. Een sjofele journalist zoekt hem op, alleen verstaan ze elkaar niet. Geen foto in de krant met zijn naam, Deedee is gered door haar lijfwacht. Ook als Deedee zelf op televisie komt, zegt ze niets over zijn heldendaad. In Aldstead geloven de mensen hem wel, maar later slaat de twijfel toe en begint men om hem te lachen.

Van zijn dromen van een beter leven en een heldenstatus blijft niets over als hij ook nog eens door Lotus ontslagen wordt. Hij wil zich nu wreken op het leven dat hem tekort doet. Hij wil Gods evenwicht herstellen. Jack rijdt van Altstead terug naar Frankrijk en saboteert de MG van Deedee, zodat zij alsnog een ongeluk krijgt. Als Jack hoort dat ze is verongelukt, wil hij zich wreken op Ronny, het gelukkige en geliefde scharminkel. Hij neemt hem mee in de Cortina. Bij de bomen langs de weg rijdt hij plankgas met dichte ogen en losse handen, terwijl Ronny tot twintig telt. Maar Ronny overleeft.

Er is niet alleen wraak, maar ook verlossing. Jack identificeert zich met de eenzame, onverstoorbare Ronny. Als hij naar de serie De Wrekers kijkt, ziet Jack de ware aard van Deedee: ‘Ze zat gevangen in haar roem. […] Ze stikte in haar eigen rookgordijn’. Net als hij kwam ze uit een gelovig gezin van het platteland. Net als hij was ze ongelukkig. Jack heeft beide willen verlossen van het leven, net als zichzelf.

‘Monte Carlo’ is geen pure fictie. Zo is de figuur van Deedee geïnspireerd op het lot van de Amerikaanse actrice Grace Kelly, een icoon van schoonheid en glamour in de jaren 50. Ze overleed in Monaco in 1982 toen haar auto van een bergweg stortte. In de roman voelt de prins van Monaco zich aangetrokken door Deedee, maar in werkelijkheid trouwde Grace Kelly met hem.

De stijl van Terrin is subliem: zakelijk en zonder nadruk, van grote eenvoud en precisie. Wat hij ook beschrijft, het is altijd raak: ‘Een vogel in zweefvlucht trekt zijn aandacht, hoog tegen de hemel maakt hij steeds opnieuw rondjes, glijdt hij met de luchtstroom mee en keert zich er weer tegenin, als naait hij met zijn scherpe snavel lus na lus een onzichtbare scheur in de luchtlagen’. Je kunt blijven citeren, want de prins volgt de blik van de vogel en we krijgen nu een prachtige beschrijving van Monaco in vogelperspectief.

De gouden letters op het omslag suggereren het al: Monte Carlo is alleen een droombeeld van glamour. Het is een plek des onheils, waarin Jacks droom van een beter bestaan onherroepelijk leidt tot een dodelijke nachtmerrie. ‘Monte Carlo’ is een noodlotsdrama waarin dromen bedrog zijn en moedwil en misverstand regeren. Jacks moeder had al een slecht voorgevoel, bij zijn geboorte wilde ze hem niet Adam noemen, want dat ‘[…] zou verkeerde verwachtingen scheppen en hem voorbestemmen tot een leven verziekt door ontgoocheling’. Maar je kunt het lot niet vermijden.