Ik heet geen Miriam

Majgull Axelsson met het boek: ‘Ik heet geen Miriam’ zou taalkundig eigenlijk: ‘Ik heet niet Miriam’ moeten zijn. Het is een aangrijpende roman over duistere geheimen van Zweden, de uitsluiting van de zigeuners (Roma) tijdens en naoorlogse periode van de Tweede Wereldoorlog
Ik ben er niet van overtuigd waarom zij ervoor koos om dit verhaal op deze manier te schrijven. Het idee wanneer Miriam tijdens een wandeling eindelijk haar leven vertelt aan kleindochter (die in feite de stiefkleindochter is), werkt in mijn ogen niet goed met de waargebeurde pijnlijke scènes uit Auschwitz- Birkenau en Ravensbrück. Miriam die als tienermeisje Malika heet is voortdurend aanwezig net als het broertje Didi. Het is alsof een zo groot geheim over de onderdrukking van een heel volk te vertellen, de kracht van het verhaal daardoor wordt afgezwakt. Hoe het is om een heel leven te op te bouwen met een leugen. Ik zou liever een verhaal uit de eerste hand willen lezen, van de Roma's ( zigeuners) zelf in hun eigen woorden.
Soms vond ik het zo gruwelijk dat ik pagina’s oversloeg. Non-fictie en fictie is voor mij niet weggelegd. De talrijke bronnen waar de schrijfster haar ideeën vandaan heeft gehaald worden achterin het boek vermeld.