Schaduwspel van Cilla & Rolf Börjlind

Schaduwspel is een thriller die probeert voort te bouwen op de eerdere delen, maar het resultaat voelt helaas wat rommelig en langgerekt. Het verhaal heeft potentie – de setting, de thematiek en de bekende personages – maar de uitwerking blijft achter.

Een van de grootste struikelblokken is het tempo. Het boek leest traag en voelt op momenten langdradig, alsof de schrijvers te veel nadruk leggen op zijlijnen en details die weinig bijdragen aan de spanning. Daarbij is de rol van de blinde ziener bijzonder ongeloofwaardig: hij weet schijnbaar alles over iedereen, behalve natuurlijk de identiteit van de moordenaar – een plotconstructie die na verloop van tijd eerder irritatie wekt dan nieuwsgierigheid.

Ook de terugkeer van de twee hoofdfiguren uit eerdere delen voelt geforceerd, alsof ze er vooral bijgesleept zijn omdat de lezers hen verwachten, niet omdat ze daadwerkelijk iets wezenlijks toevoegen aan het verhaal.

Het boek is zeker niet slecht geschreven – de dialogen zijn vlot en de sfeer is typisch Börjlind – maar Schaduwspel mist de urgentie en scherpte die een goede thriller nodig heeft. Voor trouwe fans misschien nog meepakken, maar wie op zoek is naar spanning of originaliteit zal hier weinig vinden.