als kind kies je niet je woonplaats

‘Ze zucht. ‘Zie je. Dat bedoel ik. Ik sta overal alleen voor. Mijn hele leven al. En ja, dan heb ik jou er ook nog bij.’

Het zal je maar gezegd worden als 15-jarige door je moeder. Angel heeft een niet zo engelig leven als haar naam doet voorkomen. Er is veel, heel veel is het eerste wat je als lezer overvalt bij het lezen van dit boek met opvallend mooi omslag. Een omslag die de doelgroep 12/13+ zonder meer zal aanspreken.

In het eerste deel wordt kennisgemaakt met Angel als zij in groep 8 zit. Ze woont met haar verslaafde tienermoeder die in een striptent werkt. Ze moet haar eigen weg zien te vinden. Angel heeft een opa die alcoholverslaafd is en ze zorgt op haar manier voor hem. Door alle omstandigheden is ze veel alleen en vraagt ze aandacht in de klas. Ze wordt als erg druk ervaren, zit apart totdat het nieuwe meisje Kayleigh naast haar komt zitten. Ze zoeken elkaar op, Kayleigh weet een snaar te raken, maar ook bij haar thuis is er nauwelijks iets gewoon. Haar moeder is overleden en staat op de schoorsteen, haar vader handelt in illegaal vuurwerk en komt daardoor in aanraking met justitie. Voor hen samen is het een andere wintermaand dan andere jaren. En dan is Kayleigh ineens verdwenen. Angel ziet vleugels in de woning.
In het tweede deel komen ze elkaar ook in december weer tegen. Angel is dan 13 jaar, woont nog steeds in een probleemwijk, zit inmiddels op de middelbare school met alle problemen die voor haar en haar leeftijd erbij horen en opa is terminaal.
In het derde en laatste deel merk je dat Angel meer rust heeft, ze is dan 15 en loopt stage in het ziekenhuis waar zij is geboren, waar opa is overleden, daar waar iedereen uit de wijk herinneringen heeft.
In dit ziekenhuis is ook een in ieders ogen onhandelbaar jongetje, maar Angel weet contact te leggen, gaat hem zelfs voorlezen. Ook nu komen Angel en Kayleigh elkaar weer tegen. Angel woont nog bij haar moeder die inmiddels afgedankt is om te dansen en Angel vindt het erg fijn dat ze daardoor geen ‘werkkleren’ meer hoeft te dragen. Er ontstaan ontroerende gesprekken tussen moeder en dochter. Kayleigh woont in een kraakpand en bezorgt pizza’s in de wijk waar weinig mensen dit werk uitvoeren. Beide meisjes durven meer open te zijn naar elkaar toe. Een warme liefde tussen hen bloeit op.

Een verhaal dat zich vlot laat lezen, waarin ontzettend veel gebeurt in een paar jaar tijd of beter de paar maanden die zijn beschreven. Als volwassene vind je dit te veel. Zeer veel thema’s in een relatief dun boek. Helaas weet je (de auteur werkt in de jeugdhulpverlening) dat er kinderen in leefomstandigheden zoals Angel en Kayleigh bestaan. Het is een schrijnende situatie als je zo moet opgroeien, bijv. nauwelijks een voedzame maaltijd in huis, zonder de basisbehoeften veiligheid en warmte die ieder kind verdient.

De vraag hoe lezers uit de doelgroep dit boek ervaren komt automatisch boven. Kunnen ze zich in dit alles herkennen? Jongeren uit grote steden misschien eerder?
Als deze lezer terugkijkt naar vroeger, vergeleken met een boek van toen, was er een wereld met veel onbekende woorden en gebeurtenissen opengegaan. Deze lezer had het toen zonder meer wel gelezen.

Het is goed dat er door een boek meer bekendheid kan worden verworven over dramatische leefomstandigheden, over andere relaties dan jou bekend zijn. Al is er maar een fractie uit dit verhaal dat jouzelf of een ander kan helpen, dan is het vele in dit boek goed geweest.
Begrip, rechtvaardigheid, ziekte, verslaving, doorzettingsvermogen, je plek vinden en vooral ook liefde. Een aan te raden boek voor de geoefende lezer en voor VO onderbouw samen lezen en bespreken!