Duistere gedachten rondom bevalling. Openhartig. #ggz #postnataledepressie

Ik had de eer het manuscript van “Kind ik hou (niet) van jou" van Liza van der Vreeken te lezen voordat het boek uitkwam op 23 oktober 2023. Het biedt een onverbloemde en openhartige inkijk in haar worsteling met postnatale depressie na de geboorte van haar zoontje. Vanaf de eerste pagina werd ik meegesleept in haar verhaal en kon het manuscript niet neerleggen tot ik de laatste pagina had bereikt.

De passage waarin Liza haar duistere gedachten deelt, raakte me diep. Haar eerlijkheid over de donkere momenten die ze doormaakte, maakt het boek uitermate aangrijpend en indrukwekkend.

Het conflict tussen Liza en haar partner Menno over de verdeling van de nachtelijke zorg na de bevalling werpt een belangrijk licht op de verwachtingen en verantwoordelijkheden van ouderschap. Deze situatie deed me stilstaan bij de noodzaak van open communicatie en gelijke betrokkenheid in het ouderschap. Bij vlagen voelde ik geen sympathie voor haar partner Menno, zeker niet als hij direct na de bevalling even naar huis wil om te slapen. (Een vrouw in het ziekenhuis kan ook niet diep en fijn slapen, waarom de andere partner dan wel? Maar dit terzijde).

Het boek benadrukt treffend dat de ervaringen rond zwangerschap en bevalling verre van idyllisch kunnen zijn.

Hoewel het laatste hoofdstuk een spiritueel tintje heeft dat enigszins uit de toon lijkt te vallen bij de overwegend aardse beschrijvingen, doet dit geen afbreuk aan de kracht van het verhaal. "Kind ik hou (niet) van jou" geeft een stem aan vrouwen die worstelen met postnatale depressie. Liza van der Vreeken, dank je wel voor het eerlijk delen van jouw verhaal.

En mocht je jezelf iets aan willen doen bel 113 of je kindje bel voor hulp een medicus!