Een boek waarvan ik heb genoten!

Het boek De namen van Florence Knapp begint bij het kiezen van de juiste naam. Cora twijfelt tussen drie namen voor haar zoon, en bij elke naam ziet ze een andere levensloop voor zich. Van elke naam wordt, met tussenpozen van zeven jaar, de levensloop beschreven, een originele invalshoek voor het schrijven van dit verhaal. In elke verhaallijn komt emotie duidelijk naar voren in de vorm van hoop, verdriet en/of pijn.

Ondanks dat je als lezer voortdurend schakelt tussen de verschillende verhaallijnen, blijft het verhaal goed te volgen. De afwisseling zorgt bovendien voor een mooie balans tussen zware thematiek en luchtigere gebeurtenissen. Knapp weet sommige personages in alle drie de verhaallijnen op een andere manier terug te laten komen, wat als een beloning voelt voor de oplettende lezer.

Het boek staat vol prachtige beeldspraak, zoals: "Want hun stadje lijkt opeens zo’n tekening waarop je de verschillen met de vorige tekening moet zoeken.” En: “En dit deel is te vergelijken met hoogtevrees, met iemand die boven op een ladder staat en zo zeker weet dat hij gaat vallen dat hij het liefst wil springen, om het maar achter de rug te hebben.” Deze stijlfiguren, gecombineerd met het vlotte taalgebruik, maken dat je als lezer écht kunt genieten van de tekst.

Voor mij is het boek 4,5 ster waard, maar omdat dat niet mogelijk is, kies ik voor 5 sterren. Het boek zet je aan het denken over de invloed van je eigen naam op je leven en nodigt uit om het nóg eens te lezen om te ontdekken welke kruisverbanden er nog meer in de verschillende verhaallijnen verborgen zitten.

Een boek waarvan ik heb genoten!