Heb je een moeizame relatie met je moeder? Lees dit hoopgevende boek

Voor de faceboek-pagina ‘boekentoer’ van Attie Dottinga las ik het boek
Basta, Er is écht alleen maar liefde door Jolanda Tijmstra
Voor iedereen die een moeizame relatie heeft met zijn of haar moeder

Recensie door Resi Veldhoven, auteur autobiografie ‘De Rouwcamper’

Achterflap:
Als Jolanda na een jarenlange radiostilte weer contact opneemt met haar moeder, blijkt zij ongeneeslijk ziek.
Tijdens haar ziekbed wordt duidelijk hoeveel pijn er zit in de relatie tussen moeder en dochter.
Jolanda worstelt nog altijd met de gevolgen van seksueel misbruik door haar stiefvader en de rol die haar moeder daarin speelde.
Tijdens de laatste maanden van haar moeders leven lukt het haar hierover in gesprek te gaan en zo de knellende keten van pijn en destructiviteit in de familie te doorbreken.
Basta! Er is écht alleen maar liefde is het ontroerende verhaal over hoe een moeder en dochter de weg terugvinden naar vergeving en liefde. Jolanda laat met haar autobiografie zien dat geen pijn te diep is om te kunnen helen en geen afstand te groot om te overbruggen.

‘Voor mijn zussen en hun dochters’

De titel van het boek triggert mij direct. Zelf een tekort aan liefde in mijn jeugd gehad hebbend, maakt me altijd weer een beetje sceptisch als ik een dergelijke zin lees.
Daarom schrijf ik naar Attie Dottinga: dit boek wil ik lezen.
Binnen knowtime ligt het boek in mijn brievenbus. Ik begin te lezen en kan bijna niet stoppen. Al moet ik dat soms wel even doen om de ontstane emoties bij mijzelf goed in banen te kunnen leiden.
Jolanda vertelt ons onomwonden wat er in haar jeugd en daarna allemaal gebeurd is. Seksueel misbruik. Dat is niet mis!!
Om die reden heeft ze dan ook geen contact meer met haar moeder. Tot het moment waarop ze ontdekt dat haar moeder ernstig ziek is. Ze neemt een dapper besluit en gaat haar moeder opzoeken. Daar begint eigenlijk pas het echte verhaal. Ze gaat op zoek naar wat er gebeurd is en lijmt al mijmerend, huilend en vechtend al het gebeurde in en mét liefde aan elkaar.
Middels flashbacks, met emoties die haar plotseling soms lamleggen en door haar positieve manier van schrijven, kun je niet anders dan doorlezen tot het boek uit is. Dat is het moment dat je de titel pas echt kunt begrijpen.
Mooi hoe Jolanda dat aan ons weet duidelijk te maken.
Mooi om te lezen, dat het onmogelijke wel mogelijk is.
Mooi om met jezelf in gesprek te kunnen gaan of dat bij jou eventueel ook het geval zou kunnen zijn.
Hoewel er bij mij geen seksueel misbruik plaats vond lees ik al herkennend de erkenning voor mij en mijn eigen jeugdproblemen.
Ik heb meegehuild met de ellende, maar genoten van de kracht die Jolanda in zich had en heeft.
Fantastisch dat ze het boek opdraagt aan haar zusters en hun dochters.
Knap hoe ze dit verhaal in zeven hoofdstukken op papier heeft weten te krijgen.
Alle lof voor Jolanda. 5 sterren en #aanrader voor dit verdrietig prachtige verhaal.
Basta!