Met hooggespannen verwachtingen begon ik aan Sporen op het ijs. In dit debuut van de Zweedse Lars Ramble, lees je het verhaal van een dubbele moord in de winter van 1965. Het verhaal spring regelmatig van de ene tijd naar de andere, wat niet storend is. Het verhaal is origineel en de goed omschreven omgeving maakt het tot een echte Scandinavische thriller. Een minpunt van dit boek waren de vele moeilijke Zweedse namen en de spanning die ontbrak. Ik denk dat dit de reden is dat ik het boek lastig te lezen vond. Ik kwam niet echt goed in het verhaal.