Au!

'Wodka en Ranja', van Yvonne Sonke, is een verhaal dat aan je blijft kleven. Het is een tragische vertelling over twee kinderen, meisjes, die min of meer door hun, aan alcohol verslaafde, moeder aan hun lot worden overgelaten. De machteloosheid van zowel de kinderen als die van de moeder komen duidelijk naar voren. Het speelt zich af in de vroege jaren zeventig in Amsterdam, de tijd waarin een touwtje uit de brievenbus laten hangen nog mogelijk was. Yvonne vertelt eerst het verhaal vanuit moeders perspectief en daarna vanuit dat van de oudste (zesjarige) dochter.
Het boek zal geen lezer ervan onberoerd laten.

Dat de helft van de opbrengst naar stichting 'Het Vergeten Kind' gaat, vind ik geweldig!