Nog beter dan verwacht

De eerste hoofdstukken heb ik gelezen met constant een lach op mijn gezicht. Zo'n leuke, opbeurende schrijfstijl. Alle personages komen gelijk echt en vol persoonlijkheid in beeld. Iedere interactie of monoloog in gedachten, voegt zoveel toe aan de sfeer en het leren kennen van Jake, zijn oom Aug, zijn vrienden, en buurmeisje en goede vriendin Juul. Op een heel prettige manier lees ik meer over wie Jake is. Wat zijn thuissituatie is, wat belangrijk voor hem is (van zijn favoriete shirt tot wat hij wil in het leven), hoe hij besluiten maakt. Binnen slechts een paar hoofdstukken voel ik al dat ik hem ken, wat hem erg comfortabel maakt.

Het boek begint in een herkenbare setting zonder magie. Toch wordt er gauw in verweven dat er meer staat te gebeuren. In een kleine opmerking of gedachte van Jake wordt meegegeven dat hij verlangt naar iets magisch.
Wanneer zijn oom hem waarschuwt voor een bos, komt die waarschuwing luid bij mij binnen als lezer. Door de subtiele hints naar magie, geloof ik meteen dat er écht iets mis is met dat bos.

De eerste edelsteen is een herschreven versie van een eerder uitgebracht boek. Toen ik tijdens het lezen een bekend stuk tegenkwam, merkte ik het verschil. Ik wist dat dit boek beter zou zijn. In de oude versie las ik dat er een goed verhaal in zat, maar had ik er moeite mee om alles te begrijpen en volgen. Keuzes die gemaakt werden, waarom de magische boeken uit de bibliotheek ineens Jake en Juuls verantwoording waren...
In deze herschreven versie valt alles op z'n plek. Het originele verhaal straalt en komt volledig tot z'n recht. Het is makkelijk te volgen en ik leef meer met Jake en Juul mee. Hun uitdagingen en hun drang om het probleem op te lossen, daar twijfel ik geen moment aan. Ik ben het met hen eens. Dit boek heeft de kern van de eerste versie, maar dan vele niveaus omhoog getild. Makkelijker te volgen, spannender, de speelse interacties komen beter tot hun recht, en ik kan meer genieten van de magie die beschreven wordt.

Vooraan in het boek staat een inhoudsopgave. Het boek is opgedeeld in drie delen, elk met een eigen hoofdpersonage. Tijdens het lezen snapte ik helemaal waarom hier de splitsing werd gemaakt, en waarom dit personage is gekozen als perspectief. De momenten van perspectiefwisseling zijn passend en brengen meer dynamiek in het verhaal.
Alles is een ik-perspectief, dus waar in het eerste gedeelte Jake de ik-persoon is, is dat Juul in het tweede stuk. Toch leest dat fijn weg. De schrijfstijl is net een beetje anders wanneer Juul de ik-persoon is, en later wanneer Lira dat is. In de oude versie van boek, vond ik het verschil meer opvallen dan in de nieuwe versie. Toen kon ik de zinnen aanwijzen waarin het verschil naar voren komt. In de nieuwe versie kan ik het niet, daar is het subtieler. Toch merk ik het onbewust in de schrijfstijl. Boven ieder hoofdstuk staat aangegeven wie de ik-persoon is, maar zelfs zonder die aanwijzing zou ik het merken in de tekst.
Een erg knappe prestatie. Tot op heden is Jennifer Wagemans de enige schrijver van wie ik kan genieten van een meervoudig ik-perspectief.

Het derde gedeelte van De eerste edelsteen volgt een nieuw personage, Lira. Zij is niet eerder aan bod gekomen en bevindt zich op een heel andere plek dan Jake en Juul. Toch is ook Lira's stuk herkenbaar en plaatsbaar. Want Jake en Juul hebben kort in eenzelfde faciliteit als Lira gezeten, zo kort dat ze er niet zeker over zijn of het een droom of realiteit was. Dat is ruim voldoende om de link te leggen met Lira. Haar omgeving is eerder voorgekomen, en nu kom ik daar meer over te weten. Op het allerlaatste moment vindt Lira een object dat Jake en Juul nodig hebben. Zo valt het helemaal op z'n plek.

Al met al is het een avontuurlijk, magisch, spannend en tegelijkertijd ontspannend boek. Het was makkelijk om me in te leven in de personages en ze zijn zo goed beschreven dat ik nog meer over hen wil weten. Het einde is mooi afgerond, met genoeg aanknopingspunten om te fantaseren hoe het volgende boek verder gaat.