Lezersrecensie
Anti-climax
Het verhaal start meteen onheilspellend: het is zomer in 1994 en de 10-jarige Ethan kampeert in zijn achtertuin met zijn vriendje, tevens buurjongetje, Billy. Maar als hij wakker wordt, blijkt Billy te zijn verdwenen en niemand weet wat er met hem is gebeurd.
Daarna gaat het verder in het heden en maken we kennis met de 40-jarige Ethan die noodgedwongen weer in zijn ouderlijk huis woont, waar Billy vermist raakte. Met Ethan gaat het niet zo goed, en weer terug zijn op de plek des onheils zorgt ervoor dat het verleden hem als een boemerang in zijn gezicht slaat. Wat is er toch met Billy gebeurd? Midden in de nacht gebeuren er onverklaarbare dingen en Ethan begint zich af te vragen of Billy misschien teruggekomen is.
Het boek wisselt af tussen het verleden en heden en geeft steeds meer een beeld wat er plaatsvond voor en na de verdwijning van Billy. De sfeer is duister en onheilspellend. De omgeving voegt daar een extra beklemmend gevoel aan toe: een doodlopende straat, een duister bos grenzend aan de achtertuin en een onderzoeksinstituut middenin het bos waarvan niemand weet wat ze daar precies doen.
Alle ingrediënten voor een bloedspannende thriller en sommige delen waren ook spannend. Maar er werd heel vaak verteld over de vermissing en ook andere gebeurtenissen kwamen steeds weer terug. Dat maakte dit boek tot een traag opbouwend verhaal. Ook wachtte ik op een enorme plotwending die maar niet kwam.
Bovendien vond ik de ontknoping een anti-climax. Riley had zoveel lijntjes opengezet en 'opeens' kwam dit om de hoek kijken. Dat vond ik jammer.
Daarna gaat het verder in het heden en maken we kennis met de 40-jarige Ethan die noodgedwongen weer in zijn ouderlijk huis woont, waar Billy vermist raakte. Met Ethan gaat het niet zo goed, en weer terug zijn op de plek des onheils zorgt ervoor dat het verleden hem als een boemerang in zijn gezicht slaat. Wat is er toch met Billy gebeurd? Midden in de nacht gebeuren er onverklaarbare dingen en Ethan begint zich af te vragen of Billy misschien teruggekomen is.
Het boek wisselt af tussen het verleden en heden en geeft steeds meer een beeld wat er plaatsvond voor en na de verdwijning van Billy. De sfeer is duister en onheilspellend. De omgeving voegt daar een extra beklemmend gevoel aan toe: een doodlopende straat, een duister bos grenzend aan de achtertuin en een onderzoeksinstituut middenin het bos waarvan niemand weet wat ze daar precies doen.
Alle ingrediënten voor een bloedspannende thriller en sommige delen waren ook spannend. Maar er werd heel vaak verteld over de vermissing en ook andere gebeurtenissen kwamen steeds weer terug. Dat maakte dit boek tot een traag opbouwend verhaal. Ook wachtte ik op een enorme plotwending die maar niet kwam.
Bovendien vond ik de ontknoping een anti-climax. Riley had zoveel lijntjes opengezet en 'opeens' kwam dit om de hoek kijken. Dat vond ik jammer.
1
Reageer op deze recensie