Nathalie Pagie kan veel beter!

Een alcoholverslaving gooit het leven van journaliste Tara Linders flink overhoop. Ze verwaarloost zichzelf en wordt door haar baas op non-actief gesteld. Om weer terug te mogen keren bij dagblad De Dageraad moet ze zich laten opnemen in een verslavingskliniek in Wales, de beste in Europa, maar dat doet ze met grote tegenzin.

Tijdens de opname ontdekt Tara dat er duistere zaken spelen in een nabijgelegen kindertehuis. Jonge kinderen verdwijnen er spoorloos. Haar nieuwsgierigheid stuit op hevige weerstand en Tara’s eigen veiligheid komt in gevaar.

Ik had dit keer een stuk minder plezier dan voorheen met de boeken van deze auteur. Waar ligt het aan?
Aan 2 punten:
1. Een aantal zaken waren echt erg ongeloofwaardig. Een beetje mag, want het is fictie, maar van onzin hou ik niet. Dat staat ook los van smaak.
2. De auteur moet wel heel veel laten merken dat ze research heeft gedaan. Als ik wil weten wat De Zuidafrikanen eten, slikken, welke drugs enz enz enz dan google ik wel. In een spannend verhaal zorgde het steeds opnieuw tot irritatie al die info die er niet toedeed.

En eigenlijk ook nog een punt 3: voorspelbaar.

Hopelijk een eenmalige uitglijder naar beneden: ik ken haar andere boeken, dus weet dat ze echt beter kan. Een drie omdat ik dat weet en lager zielig is.