Waardige afsluiter

Buiten is het onleefbaar en dus zitten duizenden en duizenden mensen al enkele eeuwen in vijftig ondergrondse silo’s. Het is de bedoeling dat negenveertig van deze silo’s niet van de andere weten, dat de mensen denken dat ze alleen zijn. Ondertussen worden de andere silo’s aangestuurd door silo 1. De silo die is gevuld met de mensen die ervoor hebben gezorgd dat iedereen zich onder de grond terug moest trekken. En de silo die er niet voor terugdeinst om silo’s die niet aan hun eisen voldoen te beëindigen, met duizenden verloren levens als gevolg. In Stof gaat het verhaal van de vorige twee delen verder. Donald in silo 1, Solo en de kinderen in silo 17 en Juliette in silo 18. Ze spelen allemaal hoog spel en inzetten gaan verloren. Hoe ver zijn ze bereid om te gaan? En heiligt elk doel de middelen?

Stof is het gevolg van de keuzes van de verschillende personages. Naast dat de huidige leefomstandigheden het gevolg zijn van de drie echte leiders van silo 1, zijn ook de plotwendingen direct en indirect de gevolgen van eerdere keuzes van de personages. Zowel van de personages vanuit wie je een deel van het boek volgt, als ook de bijpersonages. En zoals bij echte mensen kunnen ze de gevolgen van hun acties niet altijd overzien of handelen ze te emotioneel. Wanneer de druk toeneemt, groeit het hen steeds meer boven het hoofd, tot ze alles op alles moeten zetten om te bereiken wat ze willen. Maar wat willen ze echt? Willen ze vrijheid of wraak?

Daar waar Silo al claustrofobisch was, is Stof de overtreffende trap. De personages zijn er immers van op de hoogte dat een enkele druk op de knop een hele silo kan beëindigen. Laat het aan Juliette over om niet lijdzaam toe te zien, vooral niet met haar vrienden – Solo en de kinderen – nog eenzaam in silo 17. Alleen hebben eerdere acties hun gevolgen gehad en vecht Juliette – maar ook andere personages zoals Donald – niet enkel tegen de omstandigheden maar ook tegen hun eigen geest. Wie zijn er door hen gestorven? Wie gaan er door hen nog sterven? Wat hadden ze allemaal beter moeten doen? Ze storten zich op de dingen waarvan ze aannemen dat dat het goede is, zonder het echt rustig te overdenken. Waardoor ze nog sneller dan de trap in silo 18 naar beneden spiralen.

Over Stof moet er eigenlijk niet meer gezegd worden dan wat er hierboven staat. Het is een waardige afsluiter van de trilogie, welke je zelf dient te ervaren door het zonder extreem veel voorkennis te lezen. Maar wapen je wel en hecht je niet teveel. Howey is niet van de zachte handschoentjes.