Ontredderd en ontroerd

Recensies verdienen dit boek niet, de gebruikelijke termen zouden het teniet doen. Ik moest even inkomen en ook verderop in het boek verloor het soms m'n aandacht, maar ik liet me desondanks meeslepen. Naarmate het eind naderde twijfelde ik of ik het wel uit wilde lezen. Ik was van de personages gaan houden, wilde niet dat het zou eindigen, bang dat het eind alleen maar tegen kon vallen. Ik liet me meeslepen en las het uit, wat het enige juiste bleek. Zelden ben ik zo ontroerd geweest door een boek. De mens beweegt mee met het leven en niet andersom.

Een aardige aanvulling is de catalogus 'A Retrospective' met de schilderijen van Mischa, te vinden op issuu.com