Als de dag breekt / Lars De Brabander

Een recensie schrijven is niets voor mij, daar ben ik niet goed in. Maar ik geef wel graag mijn eigen mening over een boek. Normaal gezien lees ik gothic novels en bloederige thrillers. Maar af en toe kleur ik buiten mijn eigen lijntjes en kies ik voor een ander soort boek. En deze keer was dat "Als de dag breekt" Het begint rustig, eigenlijk gebeurt er weinig spectaculairs. En toch houdt dit verhaal je in de ban. Je vraagt je af wat er nog zal komen, wat je nog te wachten staat. De spanning bouwt zich op naarmate het verhaal vordert. Het einde is gewoon zo prachtig en tegelijkertijd zo aangrijpend. En ook als je niet aan het lezen bent sluimert het in je achterhoofd. De Brabander schrijft heel beeldend, het is net alsof je de personages persoonlijk kent, je ziet de landschappen zich voor je ogen ontplooien, je voelt de hitte van de zon.... Dit verhaal heb ik met veel plezier gelezen. Ook zijn boek: " De fluisteraar van Père-Lachaise vond ik prachtig. Maar voor mij blijft "Hersenflitsen" mijn favoriete boek van deze schrijver.