Om kort en krachtig te beginnen: Fandorin is gewoon goed. Niet de zoveelste politiecommissaris die jacht maakt op uw lokale serieverkrachter en liefst nog -moordenaar. De held is een gewone jongen, nog groen achter de oren, maar heel pienter. Vooral de historische achtergrond, het Rusland van 130 jaar geleden, geeft het geheel iets wat ik een exotisch tintje zou noemen. Een onbekend land, met een minder bekende geschiedenis, het liet alvast mijn verbeelding niet onberoerd. De schrijfstijl sluit geheel aan bij de sfeer, met als bijzonderheid de Russische namen, steevast bestaande uit drie delen, die de personages de nodige statigheid verlenen. Drie sterren krijgt Fandorin voor het verhaal alleen, een vierde omdat het geen moment wist te vervelen, en de vijfde tenslotte omdat in elk dieet afwisseling gewenst is, zelfs in dat van een thrillerfan.