De crèche

Betty Oudkerk is een 17 jarige jonge dame die afgestudeerd is voor kinderverzorgster .
Trots en fier gaat ze aan het werk in een joodse crèche bij Henriette Pimentel .
Die crèche ligt tegenover ,de Hollandse schouwburg, in Amsterdam .de grootste deportatie plaats voor Nederlandse joden .
....
Dagelijks ziet Betty mensen via deze plek vertrekken.
Haar gedachte,die ingang .alsof de mensen opgeslokt worden, door een monster via die donkere ingang
De waanzin bereid zich uit .
Overgave en overleven komen als vreemde woorden tegen over elkaar te staan .
.......
Het verhaal word in een vorm geschreven.
Je bent daar !!.je leeft zo enorm mee. Met de angsten onzekerheden .en toch de moed hebben .om niet mee te gaan in de waanzin en de hysterie van de nazi's.
Betty zorgt samen met een team kinderverzorgsters, in de periode van 1942 /1943
dat er ongeveer 600 kinderen gered worden .
Vaak werden kinderen met groepjes van 17 weg gesmokkeld.
Hoe dat in zijn werk ging ,je zit op het puntje van je stoel.
De inzet en de organisatie van deze geweldige vrouwen .is bijna niet met een pen te beschrijven. Om de dapperheid zo op het papier te brengen dat je het bijna echt voelt .
Eigenlijk, je zit erin .je leest het ,en je bent 6 blz verder ,en je heb het niet in de gaten.
..
Ik wilde een gezegde van
Henriette Pimentel .
Hier toch even citeren .
....
Bundeling van krachten maakt ons sterk ,zeker als het gaat om de bescherming van onze kinderen..
....
Of
....
gevoel maakt dat je gaat denken op het moment dat je moet handelen,het maakt je zwak,op het moment dat je je sterk moet tonen,het maakt dat je huilt als je gezicht zou moeten lachen...hoe sterk moet je dan wel niet zijn om dit zo op te brengen .
...
Betty Oudkerk
Geboren : 2 april -1924
Overleden :14 juni -2020