Lezersrecensie
Fictie en non-fictie zijn goed met elkaar verweven
1672. Anna zit vast in een gewelddadig huwelijk, maar weigert om zich hierbij neer te leggen. Ze werkt in de drukkerij van haar vader als corrector van drukproeven. Heel ongewoon in die tijd waarin de vrouwen voor het huishouden en de kinderen zorgen, en de man werkt en het geld binnenhaalt. Haar werk en de steun van haar vader zorgen voor het nodige tegenwicht. Maar dan wordt vader dood gevonden. Ze spreken over zelfmoord, maar daar gelooft Anna geen snars van. Ze weet haast wel zeker dat hij is vermoord omdat hij vermoedelijk informatie had over de moord op de gebroeders De Witt. Oom Govard lijkt haar enige medestander, samen gaan ze op zoek naar de ware toedracht. Maar staat oom Govard wel echt aan Anna’s kant?
Esther Teunissen slaagt erin om met haar uitgebreide historische kennis en scherpe verteltalent levendige, spannende verhalen te weven tegen de achtergrond van het Hollandse verleden. Op weg naar haar werk fietst ze dagelijks langs de Gevangenpoort en het Binnenhof, waar ook in de zestiende en zeventiende eeuw dingen gebeurden die het daglicht niet konden velen. Dat werd haar inspiratiebron tot het schrijven van haar eerste historische debuutthriller ‘Duimkruid’. Ze nodigt de lezers uit om zich onder te dompelen in de rijke en dynamische wereld van historisch Nederland, waarbij elk verhaal niet alleen onderhoudend is, maar ook een venster opent naar een ander tijdperk. Haar meest recente historische thriller ‘Tot het bittere einde’ is onlangs verschenen en speelt zich af in het turbulente rampjaar 1672.
‘Tot het bittere einde’ speelt zich af in Den Haag in het rampjaar 1672. De spanningen in de republiek lopen hoog op tussen prinsgezinden en staatsgezinden, met daarnaast ook nog de dreiging van de naderende oorlog op de achtergrond. Anna heeft het niet gemakkelijk met haar gewelddadige echtgenoot. Gelukkig vindt ze afleiding in haar werk in de drukkerij. Maar Anna is een sterke vrouw en schikt zich niet in haar lot, ze zoekt naar een uitweg en vraagt een advocaat om haar te helpen. In die tijd was dat nog niet zo gemakkelijk, de man was de baas in huis en de vrouw moest hem gehoorzamen.
Het personage Anna is als een sterke, slimme vrouw neergezet. Als lezer voel je de strijd die ze levert en voel je de onmacht als ze weer eens het deksel op haar neus krijgt. Het verhaal wordt vanuit twee perspectieven vertelt, namelijk die van Anna en die van haar oom Govard die chirurgijn is. De verhalen van de beide personages sluiten mooi op elkaar aan. De auteur heeft fictie en historische feiten goed met elkaar verweven. In haar nawoord schrijft Teunissen dat het personage Anna fictief is maar eigenlijk echt had kunnen bestaan.
‘Tot het bittere einde’ is een mooie spannende roman van eigen bodem met een authentieke historische setting. Wie echter een nagelbijtende thriller verwacht komt bedrogen uit, daarvoor is de spanning maar mondjesmaat aanwezig.
Een aanrader voor lezers van historische verhalen waarin fictie en non-fictie goed verweven zijn.
Ik mocht dit boek lezen voor de blogtour van VrouwenThrillers en De Crime Compagnie waarvoor mijn hartelijke dank.
Esther Teunissen slaagt erin om met haar uitgebreide historische kennis en scherpe verteltalent levendige, spannende verhalen te weven tegen de achtergrond van het Hollandse verleden. Op weg naar haar werk fietst ze dagelijks langs de Gevangenpoort en het Binnenhof, waar ook in de zestiende en zeventiende eeuw dingen gebeurden die het daglicht niet konden velen. Dat werd haar inspiratiebron tot het schrijven van haar eerste historische debuutthriller ‘Duimkruid’. Ze nodigt de lezers uit om zich onder te dompelen in de rijke en dynamische wereld van historisch Nederland, waarbij elk verhaal niet alleen onderhoudend is, maar ook een venster opent naar een ander tijdperk. Haar meest recente historische thriller ‘Tot het bittere einde’ is onlangs verschenen en speelt zich af in het turbulente rampjaar 1672.
‘Tot het bittere einde’ speelt zich af in Den Haag in het rampjaar 1672. De spanningen in de republiek lopen hoog op tussen prinsgezinden en staatsgezinden, met daarnaast ook nog de dreiging van de naderende oorlog op de achtergrond. Anna heeft het niet gemakkelijk met haar gewelddadige echtgenoot. Gelukkig vindt ze afleiding in haar werk in de drukkerij. Maar Anna is een sterke vrouw en schikt zich niet in haar lot, ze zoekt naar een uitweg en vraagt een advocaat om haar te helpen. In die tijd was dat nog niet zo gemakkelijk, de man was de baas in huis en de vrouw moest hem gehoorzamen.
Het personage Anna is als een sterke, slimme vrouw neergezet. Als lezer voel je de strijd die ze levert en voel je de onmacht als ze weer eens het deksel op haar neus krijgt. Het verhaal wordt vanuit twee perspectieven vertelt, namelijk die van Anna en die van haar oom Govard die chirurgijn is. De verhalen van de beide personages sluiten mooi op elkaar aan. De auteur heeft fictie en historische feiten goed met elkaar verweven. In haar nawoord schrijft Teunissen dat het personage Anna fictief is maar eigenlijk echt had kunnen bestaan.
‘Tot het bittere einde’ is een mooie spannende roman van eigen bodem met een authentieke historische setting. Wie echter een nagelbijtende thriller verwacht komt bedrogen uit, daarvoor is de spanning maar mondjesmaat aanwezig.
Een aanrader voor lezers van historische verhalen waarin fictie en non-fictie goed verweven zijn.
Ik mocht dit boek lezen voor de blogtour van VrouwenThrillers en De Crime Compagnie waarvoor mijn hartelijke dank.
1
Reageer op deze recensie
