Te veel verhaallijnen in te weinig bladzijden.

Het gegeven van het boek is heel mooi: man heeft een slippertje gehad, minnares krijgt een kind, overlijdt en het kind wordt opgenomen in het gezin van de man. Als alleen dit gegeven goed uitgewerkt zou zijn, zou het een prachtig tranentrekkend boek zijn geweest. In dit boek is er van alles bij gehaald, ongelukken, ontvoerders, jaloerse vriendinnen en nog een zwangerschap!. Dit alles komt de geloofwaardigheid niet ten goede. Ook wordt de vrouwelijke hoofdpersoon (Marline) heel oppervlakkig neergezet. Ik vond het allemaal een beetje ongeloofwaardig. Het toppunt vond ik toch wel dat op een gegeven moment bleek dat Marline kinderpsycholoog was, maar zich totaal niet kon inleven in de belevingswereld van haar pleegzoon. 'Ja, hij huilt zoveel....'. Als je iemand dan kinderpsycholoog laat zijn, laat die dan ook wat professioneler met het kind omgaan! Kortom: heel veel gemiste kansen in dit boek!