Een vreemd verhaal...

De auto op de cover van het boek laat uitschijnen in welke periode het boek zich afspeelt en de alligator op het dak doet denken aan een grappig boek. De cover is eenvoudig maar spreekt aan en past achteraf gezien goed bij het verhaal.

In het begin ging het verhaal vooral over hoe Elsie en Homer leefden. Waar ze woonden, wat hun dagelijkse bezigheden zijn en ook een introductie over Homer. Elsie is vol van Buddy Ebsen, de man van wie ze Albert als huwelijkscadeau kreeg.

Over het algemeen vind ik de hoofdpersonages in het verhaal nogal vreemd. Elsie voelt zich duidelijk te goed voor Homer en blijft maar doordrammen over haar oude leven en over Buddy Ebsen. Homer daarentegen is een sok die over zich heen laat lopen en als een hondje achter Elsie aanloopt.

Ook de andere personages die ze tegen komen in het verhaal zijn bijzonder. Iedereen lijkt wel gek of onbetrouwbaar te zijn, vreemde ideeën te hebben of onrealistisch over te komen. In het begin dacht ik dat het om een verzonnen verhaal ging maar op het einde blijken dan toch enkele delen waar te zijn.

Het verhaal op zich vond ik nogal saai. Het lijkt wel een documentaire te zijn die vertaald werd in een boek. Voor de mensen die de schrijver en zijn familie kennen kan het een erg mooi boek zijn en ik begrijp ook dat je zo’n verhaal wil neerschrijven over je bloedverwanten. Maar voor buitenstaanders is er niet veel interessants aan.

Dat wil niet zeggen dat ik het hele boek slecht vond. Er waren goede en minder goede stukken maar ik heb hem uiteindelijk wel uitgelezen.

In mijn omgeving ken ik niemand die zich door zo’n boek zou kunnen/willen worstelen dus ik zou het dan ook niet aanraden aan hun. Aan mensen die houden van historische boeken en zin hebben in een roman zou ik dit boek wel aanraden.