Recensie HhhH

Heb de debuutroman van Binet net uit. Heerlijk boek om te lezen. Natuurlijk, het verhaal is in grote lijnen bekend, maar door alle details die Binet toevoegt, gaat het allemaal nog meer voor je leven. Ook de worsteling van de schrijver met feit en fictie is erg boeiend. De hoofdpersoon (Binet zelf?) is bijna bezeten van de drang om alleen feitelijkheden te vermelden. Daarbij wringt hij zich in allerlei bochten om maar constant duidelijk te maken hoe belangrijk hij dit vindt. Af en toe op het irritante af. Daarbij is het des te opvallender dat uit zijn beschrijvingen van personen en situaties duidelijk zijn mening over goed en kwaad doorklinkt. Nazi's worden als lelijk, gewelddadig en psychisch abnormaal neergezet, terwijl de verzetsstrijders mooie, vriendelijke en moedige personen zijn. De werkelijkheid is natuurlijk altijd genuanceerder en dit geeft alleen maar aan dat, ook al doe je zo je best om je tot de feiten te beperken, niemand 100% objectief is.
Ik heb ook De Welwillenden van Littell gelezen. Ook met veel plezier. Kan niet zeggen dat het ene boek beter en objectiever is dan het andere. Natuurlijk is Littell's boek veel meer fictie, maar ook in dit verhaal werden mij heel veel dingen duidelijk over gedragingen van mensen, niet alleen in extreme situaties, maar ik zag ook veel paralellen met het 'gewone' leven. Je moet alleen bij het lezen van beide boeken de intentie van de schrijver in het oog houden. Waar Littell inzicht wil geven in het gedrag van Nazi's, hun drijfveren wil verduidelijken, gaat Binet er van uit dat alle Nazi's per definitie het kwaad vertegenwoordigen. Een groot verschil van insteek en daarom leidt het ook tot twee totaal verschillende boeken, die elk op hun eigen manier boeiend zijn om te lezen.