Je proeft, ziet, ruikt, hoort en het allerbelangrijkste; je voelt Colombia.

Nog niet eerder heb ik een boek van Vásquez gelezen. Het eerste wat mij opvalt is de prachtige gedetailleerde beschrijving van Zuid-Amerika. De sfeer, omgeving, het klimaat; het is allemaal zo tastbaar beschreven dat je haast kan ruiken hoe Bogotá moet zijn.

Het verhaal van Ricardo gaat terug naar de jaren ’80 en ’90. Vásquez beschrijft op welke manier Colombia zich ontwikkelde in die tijd. De opkomst van marihuana en cocaïne, het snelle geld verdienen tegenover de armoede. Mogelijkheden waren er in overvloed, het is dan ook wel begrijpelijk dat sommige mensen dit niet hebben kunnen weerstaan.

De schrijfstijl van Vasquez is vloeiend en beschrijvend zonder saai te worden. Zelf raak je ook een beetje geobsedeerd door de geheimen van de mysterieuze Ricardo. Ik was bijvoorbeeld erg nieuwsgierig waarom hij zijn vrouw zo lange tijd niet had gezien en waarom hij doodgeschoten is. Met andere woorden; ik begreep volkomen de reden waarom Antionio deze antwoorden nodig had om verder te gaan met zijn eigen leven. Maar niet alle keuzes kon ik begrijpen, ik denk hijzelf ook niet. Hij sloot bijvoorbeeld zijn vriendin volledig buiten en gaf haar niet hetgeen wat zij ook nodig had. Zelfs niet na het vestrijken van vele jaren. De zoektocht naar antwoorden was noodzakelijk voor het leven van Antonio zelf, maar ook voor zijn leven met Aura en hun dochter Leticia.

Helaas blijven na het dichtslaan van het boek enkele vragen onbeantwoord. Erg jammer vind ik, want dat voelt voor mij een beetje als een anticlimax, maar dat komt ook omdat ik liever een afgerond verhaal lees.

Conclusie: Vásquez heeft een prachtig boek geschreven over op welke manier de geschiedenis van Colombia ook nog in deze tijd het leven van iemand kan veranderen. Je proeft, ziet, ruikt, hoort en het allerbelangrijkste; je voelt Colombia.

Lees meer op mijn blog: www.boekenz.nl