Misbruik van het onschuldige

Met Mijn meneer wilde Ted van Lieshout zijn persoonlijke verhaal wereldkundig maken. Het is een verhaal over een gebeurtenis dat zich in de zomer van 1966 heeft afgespeeld. Eerder las ik boeken over dit onderwerp, zoals Lolita van Nabokov en Lieveling van Kim van Kooten en geen enkel boek laat mij onberoerd.

In Mijn meneer gaat het dus over de 11-jarige Ted. Hij komt over als een eenzaam jongetje, hij heeft namelijk weinig vriendjes. De verveling slaat aan het begin van de zomervakantie al toe. De vakantie lijkt met een bepaalde eindeloosheid voor zich uit te strekken. Geregeld brengt hij op zijn fiets een bezoek aan een kapelletje, waar hij op zijn eigen – zorgzame – manier zorgt voor Maria. Aan haar wil hij zijn verhaal vertellen, het is zij die hij vertrouwt.

In de briefjes die hij achterlaat voor Maria blijkt dat Ted een gevoelige jongen is. Een creatieve jongen die eenzaam is nadat zijn vader is overleden. Hij heeft weinig vriendjes en krijgt thuis weinig aandacht. En dan heb je de Meneer. Hij is net met zijn vrouw in het dorp komen wonen en speelt erg subtiel in op de gemoedstoestand van Ted. Hij geeft de jongen aandacht, geeft hem complimentjes en zorgt ervoor dat er een vertrouwensband ontstaat. Ted weet niet wat hem overkomt, hij groeit van zelfvertrouwen en lijkt de aandacht nodig te hebben om te leven. Om er daadwerkelijk te zijn.
Lees verder op mijn boekenblog: https://boekenz.nl/2018/07/mijn-meneer-ted-van-lieshout/