Diepgaande roman

Richard Roper is een auteur waar ik nog niets van gelezen heb, dus ik was erg nieuwsgierig naar dit boek. Ook de korte introductie sprak mij aan, het leek mij een mix van een roman, maar wel waar een maatschappelijk aspect (eenzaamheid) in beschreven wordt.

Het verhaal speelt zich af in Engeland en gaat over Andrew: een veertiger die door een leugentje om bestwil terecht komt in een dubbelleven. Hij heeft een enigszins bizarre baan bij de gemeente: hij behartigd de belangen van mensen die overlijden en die geen nabestaanden meer hebben. Op zijn werk komt een nieuwe collega: Peggy en zij maakt het dubbelleven van Andrew aan het wankelen. Kiest hij ervoor om schoon schip te gaan maken? Zal hij zijn verleden een plaats geven en verder gaan met zijn toekomst? De auteur neemt je mee in zijn diepste gedachten en gevoelens en die zijn regelmatig best emotioneel. Hoe verder je in het boek komt, hoe meer sympathie je gaat voelen voor Andrew. Tevens vallen steeds meer puzzelstukjes op zijn plaats, zodat je echt begrip krijgt hoe het zo ver heeft kunnen komen.

Persoonlijk had ik in het begin wat moeite om in het verhaal te komen, deze auteur heeft een hele gedetailleerde schrijfwijze en beschreef in mijn ogen vaak dingen die helemaal niet relevant zijn voor het verhaal. Toch bleef het me wel boeien: de uitgebreide beschrijving van het werk van Andrew, zijn gedachtenspinsels, zijn verleden en het maatschappelijke aspect van eenzaamheid worden mooi en diepgaand beschreven.

Het is een boek dat je aan het denken zet en dat ik niet in één zucht uit kon lezen. En juist dat maakt het een mooi boek … een mooi verhaal dat je nog lange tijd bij zal blijven.