'Levenslang?' is rauw en levensecht

In ‘Levenslang’ vertelt de schrijver zijn waargebeurde rauwe levensverhaal. Het is een levenspad van een moeilijke, onveilige jeugd en kattenkwaad dat uitgroeit tot een vreselijke misdaad op jonge leeftijd. Het grootste deel van het boek gaat over de jaren van de lange periode in de TBS, de maatregel die volgt op de jeugdgevangenis, waar hij door zijn misdaad toe is veroordeeld. Zippro geeft aan het einde ook zijn gevecht weer om zijn plek te vinden in de maatschappij.

De manier waarop het boek geschreven is, is zeer recht voor zijn raap. De schrijver is een rijk verteller. Als ik hem niet persoonlijk zou kennen, zou ik het bijna niet kunnen geloven, denk ik. Het grijpt me aan hoe je al met twee-nul achter staat als je een onthechte, onrustige start hebt in het leven. Sommige verhalen zijn stoer, maar wat ook opvalt is de kwetsbaarheid.

De verhalen uit de periode in de TBS zijn schokkend. Het is best stuitend wat er achter de hekken van deze plek plaats vindt en mis gaat. De vraag komt toch wel op hoe effectief de maatregel is in het licht van een succesvolle terugkeer naar de samenleving.

Het boek zal voor veel mensen een totaal onbekende wereld laten zien. Het boek leest meestal als een trein, het verhaal is smakelijk en ondanks de beroerde omstandigheden, met veel humor beschreven. Een aantal momenten zakt het verhaal iets in. Het doel van het boek is me niet geheel duidelijk geworden. Het schrijven is waarschijnlijk therapeutisch geweest voor de schrijver. Je merkt soms dat er nog een verhaal uit moet. Dit komt de verhaallijn niet perse ten goede. Halverwege ligt de nadruk op de smeuiige verhalen uit de TBS-wereld. Hier en daar is me dat te stoer, te veel gericht op sensatie. Maar even later is het boek ontroerend integer. Daarnaast wil Zippro duidelijk maken hoe meditatie en bepaalde boeken van invloed zijn geweest op het vinden van de juiste richting.

Het boek is de ingewikkelde zoektocht van een dolende ziel naar zijn plek op de wereld. Het een verhaal van vallen, weer opstaan, weer vallen, weer opstaan. Ik bewonder de veerkracht die nodig moet zijn om steeds weer opnieuw op zoek te gaan naar een plek en een levenswijze die past en goed is. Ik kan het boek van harte aanbevelen.