Not for good goodbye Mily, but hellow to Poah!

Omdat ik in het Street team van Mariëlle zit, kreeg ik de ultieme kans om het derde deel in de Structure serie te lezen. Ik keek er heel erg naar uit om dit boek te lezen aangezien ik een zeer grote fan ben van de serie. Van Lily en Mika heb ik ondertussen in Wild & Structure afscheid moeten nemen. Nou echt afscheid was het niet, aangezien ik ze in de komende verhalen nog te lezen zou krijgen. Maar het is gewoon anders. Toch ben ik heel erg benieuwd wat Lust & Structure mij te bieden heeft.

Het verhaal van Noah en Poppi begon gedeeltelijk al in de voorgaande boeken. Lust & Structure diepte deze relatie meer uit. De personages kende elkaar al en nu krijgt de lezer de kans om in hun wereld te stappen. Ik werd getuigen van de ontwikkelende problemen en gebeurtenissen die zich afspeelde rond deze personages. En het slachtoffer van hun verleden.
Een roulette van emoties heb ik beleefd in het verhaal. Ik moest soms heel hard lachen, maar in sommige hoofdstukken kreeg ik een krop in mijn keel. Mariëlle zet (zoals in de voorgaande boeken) realistisch drama neer, waar de gewone mens ook mee kan kampen. Daarom maakt het deze serie en dit boek zo echt en uniek.

Meegenomen worden in een echt rocksterren verhaal, werpt zijn vruchten zeker af. Door de benoeming van bekende festivals en bands, schets een makkelijk beeld van hoe en wie de personages voor hun neus hadden. Het boek in het algemeen speelt zich ook af in Nederland. Waardoor ik sneller in het verhaal verwikkeld raakt. Ik voelde me echt op een bepaalde manier zo verbonden met Lust & Structure.

Dat Mariëlle geniet van haar schijfwerk is goed te merken. Haar schrijfstijl blijf ik echt machtig en hilarisch vinden. Geen diepzinnig worden maar een lekker schrijftaaltje zonder vulgaire opvulling. Ik denk dat ik wel kan zeggen dat het een handelsmerk van haar geworden is. Zulke twee schrijfsters zal ik niet gauw vinden.
Ondanks dat het verhaal veel originaliteit bevatte, was het om elkaar draaien van de personages opnieuw in dit verhaal te lezen. Versterkt door argumenterende hoofdstukken, was het niet storend. Alhoewel het concept hier in wat terug kwam.

Mariëlle is één van de redenen waarom ik zoveel eerbied toon aan schrijfsters van eigen bodem. Met Lust & Structure liet ze me opnieuw genieten van een fantastisch boek, met veel potentiele.