Lezersrecensie
Leven onder nul
De Arabische Lente begon eind 2010. In dit boek over de destijds 14-jarige Muzoon vertelt over de opstand die begon in Tunesië en toen oversloeg naar het grote Egypte. Ook in haar geboorteland Syrië komen er protesten en die worden hardhandig neergelagen met een bloederige afloop met veel doden. Het leidde tot een burgeroorlog in haar land. Een gedeelte van haar familie moet vluchten. Ze komen in Jordanië terecht. Muzoon is een doorzetter en nam zelfs haar schoolboeken mee tijdens de vlucht naar veiliger oorden.
In dit verhaal vertelt Muzoon Almellehan over het opgroeien als vluchteling en de wijze waarop zij zich als positieve activist - vooral haar roep om scholing te krijgen prijkt bovenaan haar wensenlijst - ontplooit. Ze is vastberaden al doet de overplaatsing naar het Engelse Newcastle toch zeer. Ze is immers ver weg van familie die noodgedwongen moest achterblijven in Syrië.
Het verhaal kent naast de proloog en epiloog acht delen. Het waargebeurde verhaal schrijnt. Het is uitgegeven als jeugdboek - C-label. Dat vind ik erg jong. Ik vind het meer een boek voor jongeren vanaf ca. 15 jaar en eigenlijk is het helemaal geen typisch jeugdboek. Je kunt het uiteraard wel lezen als je jonger bent dan 15, zeker als je interesse hebt in een inspirerend levensverhaal. Want die positieve boodschap - geef nooit op, geloof in je missie - straalt dit schrijnende verhaal wel degelijk uit.
Het is gebruikelijk om een boek met steren te beoordelen. Dat vind ik in onderhavig geval best moeilijk. Bij een geheel fictief verhaal is dat eenvoudiger.
4,5 ster en als je iets wilt leven over een sterke persoonlijkheid - zelfs op zeer jeugdige leeftijd- dan is dit een perfect verhaal.
Muzoon werkt inmiddels als ambassadeur voor Unicef.
In dit verhaal vertelt Muzoon Almellehan over het opgroeien als vluchteling en de wijze waarop zij zich als positieve activist - vooral haar roep om scholing te krijgen prijkt bovenaan haar wensenlijst - ontplooit. Ze is vastberaden al doet de overplaatsing naar het Engelse Newcastle toch zeer. Ze is immers ver weg van familie die noodgedwongen moest achterblijven in Syrië.
Het verhaal kent naast de proloog en epiloog acht delen. Het waargebeurde verhaal schrijnt. Het is uitgegeven als jeugdboek - C-label. Dat vind ik erg jong. Ik vind het meer een boek voor jongeren vanaf ca. 15 jaar en eigenlijk is het helemaal geen typisch jeugdboek. Je kunt het uiteraard wel lezen als je jonger bent dan 15, zeker als je interesse hebt in een inspirerend levensverhaal. Want die positieve boodschap - geef nooit op, geloof in je missie - straalt dit schrijnende verhaal wel degelijk uit.
Het is gebruikelijk om een boek met steren te beoordelen. Dat vind ik in onderhavig geval best moeilijk. Bij een geheel fictief verhaal is dat eenvoudiger.
4,5 ster en als je iets wilt leven over een sterke persoonlijkheid - zelfs op zeer jeugdige leeftijd- dan is dit een perfect verhaal.
Muzoon werkt inmiddels als ambassadeur voor Unicef.
1
Reageer op deze recensie