Minder goed dan deel 3 (prequel)

Na het lezen van 'when we danced at the end of the pier', the prequel op dit boek, stond 'jij, ik en de zee' heel hoog op mijn lijstje. De prequel is werkelijk fantastisch!
Helaas waren mijn verwachtingen voor dit boek wat te hoog gespannen.
In eerste instantie gaat het verhaal met name om de vriendschap tussen Dottie en Mary en hun relatie tot beider vriendjes. Dat kabbelt een beetje voort, er gebeurt niet super veel, en er is best veel herhaling. De jaren 60 sfeer is uitstekend neergezet. Het boek was makkelijk aan de kant te legggen. Pas ver over de helft van het boek neemt het verhaal een (dramatische) wending. Vanaf dat moment had deze roman me tot laatste pagina in zijn greep. De gebeurtenissen zijn triest, emotioneel, maar eveneens prachtig.
Omdat ik de prequel al heb gelezen, vielen mij enige tegenstrijdigheden in de personages op.
De Engelse cover van het boek vind ik veel mooier dan die van de Nederlandse vertaling. Deze laatste cover nodigt niet uit om het boek te gaan lezen.
Geen slecht boek, maar de prequel (deel 3) of zoals je wilt deel 1 is veel beter.
Deel 2 'counting chimneys' ga ik zeker binnenkort lezen. Ik wil weten hoe Dottie haar leven oppakt.
3,5*