Eindelijk een boek dat echt het predikaat literaire thriller mag dragen (Nicci French opent uwe/jullie ogen...)
Natsuo Kirino investeert veel tijd in het neerzetten van de karakters en hun achtergrond en dat betaalt zich gedurende het hele verhaal weer uit. Ze heeft dat ook nodig omdat er geen snelle autoachtervoldingen of spannende spionagesituaties.
Toch blijf je geboeid door het verhaal en door het feit dat je mee begint te voelen en te denken met de hoofdpersonen uit het verhaal. Daarbij krijg je een kijkje in de werkmachine die Japan heet en de slachtoffers die het maakt gedurende het enorme productieproces.
Pas op het einde verloor ze mij toen er een soort van overeenstemming ontstond tijdens een verkrachting tussen de verkrachter en het slachtoffer, zelfs zo erg dat het slachtoffer een soort van liefde ging voelen voor de verkrachter, tja het leek mij wat onwaarschijnlijk.
Maar desondanks is het verhaal over ruim 400 pagina's te goed geschreven en te interessant om te laten liggen.