Actueel en indringend

Lynne Bryant heeft een mooie schrijfstijl, met hier en daar prachtige beeldspraak. Het verhaal wordt verteld vanuit drie generaties vrouwen waardoor je bovenop de hoofdpersonen zit en gaandeweg begrip en inzicht krijgt voor hun beweegredenen, alles wat ze hebben meegemaakt en de complexe rassendiscriminatie in de Verenigde staten. De grootmoeder Willadean, de moeder Marion en de dochter Avery. Er worden meteen vanaf het begin veel gebeurtenissen aangeroerd in verschillende tijdvakken waardoor je goed in de gaten moet houden welke persoon er aan het woord is.

Avery is tien jaar geleden zwanger geworden van haar zwarte vriend en weggevlucht naar Denver, Colorado, ver van haar veroordelende familie in Mississippi. Ze keert met enige tegenzin terug voor de bruiloft van haar broer, mede omdat haar dochtertje Celi lijdt aan een zeldzame erfelijke aandoening en ze er achter wil komen hoe de ziekte in haar familie is terechtgekomen. Maar daarvoor moeten wel indringende vragen worden gesteld die niet bij iedereen goed zullen vallen. Het is opmerkelijk dat Avery eerst alles op z'n beloop laat, zeker als je bedenkt hoe belangrijk het krijgen van antwoorden voor haar is. Haar karakter is aan de ene kant een zelfstandige onafhankelijke vrouw en aan de andere kant nog steeds een onzeker meisje. Maar de moeder is zeer gesteld op blanke correctheid en heeft in het begin erg veel moeite met een kleinkind van gemengd ras.Het is regelmatig tenenkrommend om te lezen, en je zit je nogal eens plaatsvervangend te schamen over uitspraken en gedrag van een groot deel van de blanke bevolking. De grootmoeder is een vrouw die zich inzet voor de rechten van de zwarte bevolking wat haar dochter Marion weer een doorn in het oog is. Door dit alles heen huppelt de vrolijke Celi, die voor haar leeftijd wel wat behoorlijk wijze uitspraken doet. Het uiteindelijke antwoord op de brandende vraag van Avery verraste mij, dat had ik niet zien aankomen. Alles bij elkaar genomen levert het een boeiend en vlot lezend verhaal op, dat helaas nog steeds actueel is.

De betekenis van de titel werd me niet echt duidelijk. De oorspronkelijke titel is Alligator Lake en dan zou het kunnen gaan om geheimen en vooroordelen die net onder de oppervlakte smeulen en net als de alligators in het meer opeens naar boven kunnen komen. Ook de foto op de voorkant is niet helemaal wat je zou verwachten, Celi is immers al 9 jaar oud in dit verhaal.Watergeheimen is een indrukwekkende en helaas nog steeds actuele aanrader. Deze roman laat zien dat rassendiscriminatie nog steeds diep geworteld is in de Verenigde Staten