Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Vrije oogst en de grenzen van de wet

Wintermaan 21 augustus 2023
Genre:
Het boek wordt op de kaft aangeduid als een roman, maar heeft veel elementen van een detective, waarbij de intermenselijke relaties en het politieonderzoek een grote rol spelen.

Boekcover:
De boekcover is een afbeelding in blauwgroengrijze tinten met op de voorgrond in het zwart de schaduw van een man met een dode haas in zijn hand. Hiermee wordt de oude boer uit het verhaal geanonimiseerd en tot symbool van De Stroper.

Auteur:
De auteur is jarenlang boswachter geweest in het gebied in Zuidwest Drenthe waar deze roman zich afspeelt. Hij is ruim 40 jaar werkzaam in de natuurbescherming, docent voor de volgende generatie natuurbeschermers en bekend als de tv-boswachter uit het televisieprogramma Tijd voor Max.
Verder schrijft hij veel columns en blogs voor diverse kranten en magazines.
De roman Vrije oogst (2022) is zijn debuutroman. Eerder verscheen van zijn hand een bundel korte verhalen: Oog in oog met de boswachter (2011).

Feit of fictie:
In de epiloog schrijft de auteur zelf:
“Vrijwel elke verwijzing naar personen, locaties of gebeurtenissen berust op toeval, en toch niet helemaal. De personages zijn allemaal verzonnen, net als de locaties die genoemd worden. De uitzondering hierop zijn een groot aantal feitelijke gebeurtenissen die zijn overgenomen uit de praktijk. De vele voorvallen zijn waargebeurd maar voor dit boek aaneengeschreven en toebedacht aan een georganiseerde groep van mensen om het geheel beter in het verhaal te laten passen.”

Tijd en plaats:
Deze roman speelt zich af in het heden in Zuidwest Drenthe, een gebied dat de schrijver goed kent uit de jaren dat hij er werkte als boswachter.

Achterflaptekst:
Vrije oogst beschrijft de vriendschap tussen een jonge boswachter en een oude boer. De een als beschermer van de natuur, de ander die vrij oogst uit de natuur om zichzelf en zijn gezin van goede maaltijden te voorzien. Een armoedig gezin, woonachtig aan de rand van de heide, dat dankzij het stropen van verse vis en wild het hoofd boven water weet te houden. De zonen van de oude boer hebben het stropen geleerd van hun vader, maar wensen deze vaardigheden op een heel andere wijze aan en vormen de basis van een criminele organisatie. Hun werkwijze zet de vriendschap van de jonge boswachter en de oude boer flink op scherp.

Schrijfstijl:
Deze roman is geschreven in een heel open en toegankelijke stijl en leest daardoor heel vlot. De zinnen zijn niet te lang en de afwisseling tussen vertelling en gesprekken tussen hoofdpersonages houdt de vaart er goed in.

Illustraties:
De roman wordt verluchtigd met sobere maar toepasselijke (houtskool)tekeningen van de hand van Dirk Verheij.

Beoordeling:
Deze roman is geschreven in een heel open en toegankelijke stijl en leest daardoor heel vlot. De auteur weet je direct mee te nemen in de vriendschap tussen de jonge boswachter Harm Jonker en de oude boer Bram Steenbergen.
De auteur beschrijft heel mooi diens dilemma wat te doen als hij de oude boer, die ook zijn buurman is, betrapt op stropen. Ook het verschil tussen stropen uit armoede en stropen om geldelijk gewin wordt heel genuanceerd en met begrip neergezet.
Wel is duidelijk dat er ongemerkt sprake kan zijn van een schaal die naar grotere en moreel verwerpelijkere zaken afglijdt.
Uiteindelijk blijkt de gekozen handelwijze van de boswachter en de ingeschakelde politie de juiste voor een hoger doel: het oprollen van een internationaal crimineel netwerk met veel zwaardere criminele activiteiten dan stropen om voedsel op een karige tafel te krijgen.
Het is mooi om te zien hoe de samenwerking tussen de boswachter en de lokale politie door ieders inbreng van deskundigheid en connecties een grote meerwaarde heeft. Zo geeft de roman een goed inkijkje achter de schermen in een werkterrein dat ongemerkt veel kanten van onze maatschappij raakt.

Ik kijk uit naar vervolgboeken met Harm Joncker (of Jonker) in de hoofdrol, zoals Moord in het derde dingspil. Hopelijk volgen er nog veel meer boeken, want deze schrijver ontvoert je naar een andere wereld die niet eens zo ver weg blijkt te bestaan.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Wintermaan